Autobus od RAŠKA do BAR ne prolazi kroz druge gradove ili veća značajna mjesta. Na ovoj relaciji postoji samo jedan polazak. Dužina puta je oko 320 km. Prosječno trajanje putovanja po redu vožnje je 07 sati i 15 min.
S obzirom da autobus prelazi preko graničnog prelaza moguća su i duža zadržavanja u periodu turističke sezone. Obavezno ponesite identifikaciona dokumenta. Posada autobusa će kreirati spisak imena putnika prije prelaska granice.
Prtljag se obično plaća po torbi na svim polascima u zavisnosti od prevoznika.
Autobusi su uglavnom visoke turističke klase sa klimom, ABS-om, udobnim putničkim sjedištima i sl.
Red vožnje RAŠKA - BAR postoji za sljedeće dane:
ponedjeljak
srijeda
petak
subota
Autobuski prevoznici koji saobraćaju na relaciji od RAŠKA do BAR :Jadran ekspres Kotor.
Raška
Opština Raška se nalazi u jugozapadnom delu Srbije, na 43º18´ geografske širine i 20º32´ geografske dužine, na ušću reke Raške u Ibar, u središnjem delu Ibarske doline, na zapadnim padinama Kopaonika i istočnim padinama Golije.
Prostire se na 670 km², gde živi oko 25 000 stanovnika.
Centar opštine je gradsko naselјe Raška, a u sklopu opštine su još dva gradska naselјa: Balјevac i Jošanička Banja.
U relјefu opštine Raška jasno su izražene tri morfološke celine: zona kotlinskog dna, kotlinski obod i planinska zona.
Raščansko područje je izrazito planinsko, jer se 88 % teritorije nalazi iznad 500 m nadmorske visine. U ovom području nalazi se Kopaonik (Pančićev vrh 2017 m), kao i planina Golija (Jankov kamen 1833 m). U relјefu opštine Raška posebno se ističu rečne doline koje duboko ulaze u brdovite predele planinskih ogranaka Kopaonika, Golije i Rogozne.
Na istorijskoj karti oblast Raška označena je kao Dardanija i u vreme rimske kolonizacije Ibarske doline glavni grad bio je Municipium Dardanorum (Sočanica). Od XII veka biografi Stefana Nemanje ovo područje nazivaju Ibar, a Vizantijski istoričari već od XII veka nazivaju Ibar i širu oblast Raške po najistočnijem gradu nemanjićke države, a Raška je bila prva nemanjićka (srpska) samostalna država.
Rezultati arheoloških istraživanja na više lokaliteta na teritoriji opštine Raška (Dobrnjac, Nebeske stolice) pokazuju da je ovo područje bilo nastanjeno još u dalekoj prošlosti.
Raška je bila centar kulture i državnosti srpstva, a kroz prostor gde se danas prostire opština Raška prolazili su svi značajni trgovački putevi. Svedoci tog vremena su gradovi čiji se ostaci nalaze duž takozvanog rimskog puta i to Zvečan, Goleč, Brvenik, Maglič, Janok. U prvoj srpskoj državi osnovana je i prva škola na Nemanjinom dvoru, kolevka srpske pismenosti i duhovnosti, u kojoj su obrazovani naši prvi prosvetitelјi i književnici Sveti Sava i Stefan Prvovenčani.
Dolaskom Turaka, sedište trgovine, a samim tim i celog kraja se izmešta prema Novom Pazaru, sve do 1833. godine kada se Ibarska dolina svojim južnim i srednjim delom odvojila od Osmanlijskog carstva. Tada se javila potreba da se na mestu Raški Ibar, gde se nalazila i granica, osnuje varošica Raška.
Raška kao naselјe prvi put se pominje 1835. godine, a varoš Raška proglašena je na sednici državnog sovjeta Kneževine Srbije 6. septembra 1845. godine, na predlog političara i državnika Ilije Garašanin. Knez Aleksandar Karađorđević, svojim rešenjem od 17. septembra 1845. godine proglasio je osnivanje Raške.
Prvi urbanistički plan Raške potiče još iz 1844. godine, koji je uradio Nikola Alković, što se smatra jednim od najstarijih urbanističkih planova.
Ratovi od 1912. do 1918. godine nisu mimoišli ni Rašku. Razvoj u posleratnom periodu tekao je usporeno. U jednom periodu, tokom Prvog svetskog rata, od 31. oktobra do 15. novembra 1915. godine, Raška je na neki način bila prestonica Srbije jer su u njoj odsedali kralј i tadašnja srpska vlada. Raška je oslobođena 27. novembra 1944. godine.
Današnja opština Raška, kao osobena funkcionalno-prostorna celina, formirana je 1960. godine.
Bar
Bar je jedan od najvećih gradova na crnogorskom primorju, smješten u jugoistočnom dijelu Crne Gore i predstavlja graničnu opštinu koja je Jadranskim morem povezana sa Italijom. Njegova luka, pozicionirana na samom ulazu u Jadran ima najveći značaj za privredu zemlje i zahvaljujući integrisanosti sa drumskom saobraćajnom mrežom i željezničkom prugom Beograd-Bar čini najznačajniju kariku intermodalnog transporta u Crnoj Gori. Prostire se na površini od 505 km2, od čega dužina morske obale iznosi 46km, a dužinom od 65 km izlazi na obalu Skadarskog jezera. Podijeljena je u dvanaest mjesnih zajednica. Najviša tačka opštine je planina Rumija a sastoji se od popularnih turističkih naselja Sutomora, Čanja, Virpazara, Dobrih Voda, i Utjehe.
KRATAK ISTORIJAT
Bar je drevni grad čije je područje bilo nastanjeno još u praistoriji, o čemu svjedoče pronalasci neolitskog materijala pronađenog u naselju Čeluga, neolitska sjekira i Velja Mogila u Šušnju, tumulusi u selu Ravanj kao i spomenik Stara maslina na Mirovici. Postoji više verzija njegovog naziva na različitim jezicima od kojih su najpoznatije tri – Bar (slovenski), Antibareos (grčki) i Antibarum (rimski). Tokom svoje duge istorije, Bar je bio značajno prebivalište mnogim vladarima koji su se često smjenjivali. Svoj najveći procvat doživio je za vrijeme kralja Bodina, kao crkveni centar tadašnje države Duklje, za vrijeme dinastije Nemanjića, kada je imao sopstveni statut, grb i novac i za vrijeme Balše III Balšića koji ga je smatrao svojom prijestonicom. U Baru je nastao nastariji literarno – istorijski spis u kulturi Južnih Slovena – „Ljetopis popa Dukljanina“, poznat i pod nazivom „Barski rodoslov“ čiji je autor anonimni sveštenik barske nadbiskupije. Za ovaj grad se vezuju mnoge legende kao što su legenda o Vladimiru i Kosari, crmničkom granatu boje crnog vina, o vilama itd. Zaštitnik grada Bara je Sveti Đorđe.
STANOVNIŠTVO
Područje barske opštine naseljava oko 40 000 stanovnika, sa približno dvadeset pet nacionalnih zajednica što ga karakteriše kao opštinu sa multinacionalnom i multikonfesionalnom strukturom stanovništva, čiji žitelji vjekovima njeguju toleranciju u međuljudskim odnosima. Riječ je o izuzetno kultivisanom i urbanizovanom primorsko – jezerskom području čije se razlike u mikrolokalitetima ispoljavaju kroz različita folklorna obilježja.
KLIMA
Bar spada među nasunčanija mjesta Južne Evrope sa središnjom temperaturom od oko 15,5°C. Klimu ovog područja određuje blizina Jadranskog mora i Skadarskog jezera sa jedne, i planinskog masiva Rumije sa druge strane. Karakterišu je duga i topla ljeta sa središnjom temperaturom od oko 23°C, i blage i kišovite zime od oko 10°C. Zahvaljujući ovakvim klimatskim uslovima, kupališna sezona traje oko šest mjeseci, od sredine maja do sredine oktobra, kada temperatura vode dostiže i do 26°C.
FLORA I FAUNA
Biljne kulture karakteristične za područje barske opštine su citrusi, maslina, vinova loza, smokva i nar. Stara maslina na Mirovici i ginko biloba u parku Zavičajnog muzeja predstavljaju prave turističke atrakcije. Svakako, najznačajniji predio za faunu na području opštine je basen Skadarskog jezera kojeg odlikuje jedinstvena ornitofauna. Naseljava ga oko 270 vrsta ptica, od kojih se na prvom mjestu izdvaja rijetka ptica pelikan. Za ljubitelje lova, atraktivni lokaliteti koji obiluju divljačima su Ostros, Lisinj, Sutorman, Rumija i Sozina.
TURISTIČKA PONUDA BARA
PLAŽE
Na području barske opštine nalazi se dvadeset plaža koje se prostiru na ukupnoj dužini od 9km.
Najposjećenije plaže kojima se može prići sa kopna su: „Biserna obala“ (Čanj); „Maljevik“ (između Čanja i Sutomora); Sutomorska plaža i „Inex“ (Sutomore); „Crvena plaža“ (između Bara i Sutomora); „Topolica“ i „Žukotrlica“ (Bar);
Plaže kojima se može prići isključivo s morske strane: „Kraljičina plaža“ (u neposrednoj blizini Čanja); „Crvena stijena“ (brdo Volujica); „Veliki pijesak“ i „Utjeha“ (između Bara i Ulcinja);
Najatraktivnije plaže na obali Skadarskog jezera su Murići i Pješačac.
ZANIMLJIVI LOKALITETI
STARI BAR
Smješten na 4 kilometra udaljenosti od Bara, predstavlja najveće gradsko područje sa ostacima srdenjovjekovnih civilizacija u Crnoj Gori. Unutar njegovih bedema nalaze se ruševine od oko 240 zgrada i objekata poput Sat – kule, akvadukta, amama i barutane izgrađenih još u tursko doba. Takođe, vjerski objekti iz srednjeg vijeka - crkva Svete Teodore, crkva Svetog Nikole, crkva Svetog Venerande i crkva Svete Katarine. Osim što zbog svoje jedinstvene pozicije posjetiocima omogućava da na poseban način dožive barsku panoramu, posebnu atrakciju predstavja i pijaca na kojoj prodavci u tradicionalnim kostimima prodaju domaće proizvode i razne rukotvorine. Ovdje je početkom XX vijeka postojala uljara u kojoj se na dnevnom nivou prerađivalo i do dvadeset tona maslina za izvoz širom Evrope i ka drugim kontinentima.
STARA MASLINA NA MIROVICI
Simbol Bara, Stara maslina na Mirovici, stara preko dvije hiljade godina, spada među tri najstarija drveta na svijetu. Predstavlja spomenik prirode zakonom zaštićen 1963. godine.
MINARI ALI – AGE HASAĆIJE
Predstavlja jedan od najznačajnijih spomenika orijentalne arhitekture na crnogorskom području podignut početkom XIX vijeka.
HAJ - NEHAJ
Srednjevjekovno utvrđenje podignuto od strane Mlečana u XV vijeku u okviru kojeg se nalazi dvooltarska crkva starija od utvđenja, crkva Svetog Dimitrija iz XIII vijeka.
SELO GODINJE
Smješteno na području čuvenom po tradiciji gajenja vinove loze, Crmnici, ovo selo predstavlja jedan od najočuvanijih seoskih predjela koje ima veliki istorijski značaj.
SKADARSKO JEZERO
Najveće jezero na Balkanskom poluostrvu smješteno na jugoistoku Crne Gore. Graniči se sa Albanijom. Sastoji se od velikog broja ostrva, koji nose karakterističan naziv „gorice“ i predstavlja jedinstven eko-sistem u kojem živi preko četrdeset vrsta riba i dvesta sedamdeset vrsta ptica, među kojima se nalaze ugrožene vrste poput pelikana, orla, čaplje, gnjurca i šljuka. U njemu raste jestiva biljka kasaronja, karakteristična samo za područje ovog jezera.
VIRPAZAR
Izletište koje je u davninama bilo važan trgovački centar sa mnogobrojnim trgovačkim i zanatskim radnjama i jedna je od prvih poštanskih stanica u Crnoj Gori.
SAKRALNI OBJEKTI
- Manastir Ribnjak
Po predanju, ovaj manastir podignut je na temeljima crkve koju je podigla Jelena Anžujska. Sastoji se od crkve posvećene Svetom Vasiliju Ostroškom, krstionice i konaka. Iznad manastirskog kompleksa nalazi se crkva podignuta od strane dva serdara i senatora u vrijeme kneževine Crne Gore, kao zavjet nakon oslobodilačkih ratova. Godinama se njeguje tradicija da na dan Svetog Vasilija Ostroškog vjernici masovno posjećuju Ribnjak.
- Manastir Starčevo
Jedan od najljepših manastira na području Skadarskog jezera koji datira iz doba Balšića. Podigao ga je otac Makarije davne 1377. godine na ostrvu Starčevo. Predstavljao je važan prepisivački centar u kojem su se takođe koričile i ukrašavale knjige. O jedinstvenosti ovog manastira svjedoči činjenica da je Božidar Vuković Podgoričanin u svom testamentu izrazio želju da bude tu sahranjen, stoga se njegov grob nalazi unutar manastirskih zidina.
- Manastir Prečista Krajinska
Ovaj manastirski kompleks, davnašno središte zetske mitropolije, podigao je knez Vladimir i predstavlja jedan od najznačajnijih spomenika u Crnoj Gori. Prvi put se pominje u „Ljetopisu popa Dukljanina“, u čuvenoj legendi o tragičnoj ljubavi između Vladimira i Kosare.
- Manastir Gornji Brčeli
Manastir je podigao vladika Danilo početkom XVIII vijeka kao svoju zimsku rezidenciju. U okviru manastirskog kompleksa nalazi se crkva posvećena Pokrovu Bogorodice i ikonostas koji je rad Petra Čolanovića, s početka XX vijeka.
- Manastir Donji Brčeli
Crkva ovog manastira posvećena je Svetom Nikoli i u njoj je ubijen i sahranjen Šćepan Mali. Podignut je u XV vijeku i u njemu je dugo radila škola koja je preseljena iz manastira Gornji Brčeli.
- Barski trikonhos
Najstariji vjerski objekat na ovim prostorima, za koji se vjeruje da je podignut na temeljima kralja Vladimira. Sudeći po arhitektonskim karakteristikama, smatra se da potiče iz VI vijeka, iz perioda Justinijanove vladavine.
- Crkva Svetog Nikole
Osnovana je krajem XX vijeka i u njoj je smještena Barska nadbiskupija čiji poglavar ima titulu Primas srpski.
- Džamija Omerbašića
Sagrađena je krajem XVII vijeka u Starom Baru. Pored džamije nalazi se turbe Derviš – Hasana koje potiče iz XVII vijeka a neposredno pred ulaz i javna česma koja