Hanover

Hanover je glavni grad Donje Saksonije, centar sjeverne Njemačke i 13. grad po veličini u državi. Hanover je dugo bio vezan za englesku aristokratiju, počevši od princeze Sofije supruge kralja Ernsta Augusta, izbornika Svetog Rimskog Carstva 1692. godine. Hanover, iako nema puno stanovnika (malo više od 500 hiljada), može se pohvaliti sa više visokoškolskih ustanova, a takođe je i industrijski, trgovinski i centar uslužnih djelatnosti cijele pokrajine.

Hanover je grad sajmova poznat po CeBIT-u i Hannover Messe, a 2000. godine bio je domaćin svjetske izložbe Expo 2000. Pored toga što je sajamski grad, Hanover je i festivalski centar poznat po atrakciji Oktoberfest Hanover, jednoj od najvećih svetkovina na svijetu.

Grad je takođe veoma značajan kulturni centar sa velikim brojem poznatih muzeja, galerija i pozorišta. Njegovi ogromni parkovi i bašte – Eilenriede, Maschpark sa jezerom, Lönspark, Zoološki vrt i Herrenhausen – opravdavaju krilaticu da je Hanover „Grad u državi“.

Hanover je osnovan u ranom srednjem vijeku na obali rijeke Lejne kao maleno selo na raskršću dva trgovačka puta, čiji su stanovnici živjeli od ribarenja i prevoženja putnika preko rijeke. Prvi put se spominje 1241. u dokumentu kojim mu vojvoda Oton I priznaje gradske privilegije.

U 14. vijeku grad je zaštićen zidinama, a u njega se moglo ući kroz troje gradskih vrata koja su se zvala Lajntor, Ajegidijentor i Štajntor. Grad je jako stradao u 88 bombaša napada za vrijeme Drugog svjetskog rata, kada su porušene dvije trećine zgrada.

Postoji nekoliko stvari po kojima se Hanover izdvaja od drugih gradova Njemačke i po čemu je postao poznat u cijelom svijetu: Tamo se govori najpravilniji njemački jezik; on je IT centar svijeta tokom marta, mjeseca održavanja CeBIT-a i mjesto koje za nedelju dana ugosti onoliko gostiju koliko ima stanovnika – oko pola miliona.

Njegovi stanovnici tvrde da je jedan od najudobnijih gradova za život u Njemačkoj, a kada uvidite kako je uređen sistem po kome grad funkcioniše, poželjećete da i se i sami nazovete stanovnikom ovog grada.

Hanover ima čuvenu Eilenriede šumu, vrlo impozantne površine (650 hektara), koja se jednim krakom spušta skroz do jezera kod Gradske kuće. Jedna od glavnih turističkih atrakcija je plovidba čamcem po jezeru, a zatim relaksirajuća šetnja šumom. Šuma je divno uređena, sa širokim stazama (ukupno ima 42 km šumskih staza). U okviru šume nalazi se i veliki zoološki vrt, koji je kompletno uređen prije 10tak godina. Od nosoroga, gorila, pelikana, pa do domaćih životinja – sve je tu – uključujući i veliki zabavni park za djecu, rečicu „Zambezi“ koja vijuga po zoo vrtu i po kojoj plove brodići iz kojih možete videti životinje iz vrlo neuobičajenog ugla.

Zapadno od parka je Stadion – Niedersachsen-Stadion koji je sagrađen 1954. i vrlo interesantan podatak je da je on izgrađen od krša i ostataka zgrada koje su uništene tokom II svjetskog rata.

Kad pogledate šta sve ovaj grad nudi, onda ne čudi što je bio domaćin „EXPO 2000“, velike evropske kulturne manifestacije. U Hanoveru sve vrvi od skulptura: Ogromno stopalo izvajano u kamenom bloku, zmija koja izvire iz poda železničke stanice, skulptura blizu jezera, spomenik recikliranim balama otpada blizu Istorijskog muzeja, skulptura čoveka na klupi u Luisenstrasse, tramvajska stanica Steintor neobično žuto-crno umetničko djelo orijentir za turiste itd… Zgrada Univerziteta je vrlo impresivna, prvobitno namenjena za dvorac kraljevske porodice.

Kruševac

Kruševac je grad koji se nalazi u središnjem delu Srbije, u dolini Zapadnog Pomoravlja, na reci Rasini. Kruševac danas ima preko 75.000 stanovnika na teritoriji grada i oko 140 hiljada stanovnika na teritoriji opštine. Opština Kruševac obuhvata 101 naselje. Kruševac je centar Rasinskog okruga. Opština Kruševac zahvata površinu od 854 km².

Poznat je kao srednjovekovna srpska prestonica.

Nalazi se u kruševačkoj kotlini koja obuhvata kompozitnu dolinu Zapadne Morave i prostire se između Levča i Temnića na severu, Župe, Kopaonika i Jastrepca na jugu i Kraljevačke kotline i Ibarske doline na zapadu.

Grad je podigao knez Lazar 1371. godine. Prvi put se pominje 1387. godine, u povelji kojom knez Lazar potvrđuje ranije trgovačke privilegije Dubrovčanima.

Kruševac je nekada bio jak privredni centar sa posebno razvijenom metalo - prerađivačkom („14. oktobar“) i hemijskom industrijom (HI „Župa“, „Merima“, „-{Trayal}-“ i „Rubin“). Posle privtizacije velikih društvenih kolektiva, u gradu ima i preko 1500 privatnih preduzeća i preko 3500 samostalnih radnji različitih delatnosti.

U narodnoj sveslovenskoj mitologiji Sveti Vid označava vrhovno, svevideće božanstvo. U srpskoj narodnoj tradiciji Vidovdan se obeležava kao dan Kosovskog boja 1389. godine. Stoga ga je srpska crkva od 1892. godine, ozvaničila i uvrstila u svoje praznike, a posle proroka Amosa i svetog kneza Lazara. Najznačajniji praznik za grad Kruševac svakako je Vidovdan, duboko ukorenjen u svesti stanovništva na ovim prostorima kao dan pogibije kneza Lazara u borbi za očuvanje svoje države i naroda. Proslavlja se sa svim atributima gradske slave, kao i Duhovi ili Sv. Trojica. Na Vidovdan se takođe svake godine, u crkvi Lazarici, daje pomen kosovskim, ali i svim drugim izginulim srpskim ratnicima u oslobodilačkim ratovima. U prošlosti se toga dana održavao i vašar, najveći u Kruševcu. Vašari ili sajmovi, nekada važan vid trgovine, uvedeni su u Kruševcu kad i u celoj Srbiji, zakonskom uredbom 1839. godine. Osim Vidovdanskog, održavali su se na Blagovesti, 7. aprila, Sv. Iliju, 2. avgusta i na "Malu Gospojinu", 21. septembra, što se održalo do današnjih dana. Esnafske slave, nekada važna karakteristika građanskog društva, kada su razni esnafi, društva i udruženja, uglavnom humanitarnog karaktera, proslavljali svog patrona - zaštitnika (najstariji esnafi u Kruševcu su lončarski iz 1839, mumdžijski iz 1842, trgovačko-bakalski iz 1846, meandžijski iz 1848...) zadržale su se još samo kod humanitarnog društva "Dobra narav", ili "Baksuzi, ugursuzi i namćori", specifičnog za ovaj grad, koje se okuplja svake godine devetog utorka od Božića, gajeći svoja pravila ponašanja.

Oko 35% ukupne površine Grada je pod šumama. Najveći kompleks šuma je rasprostranjen na Jastrepcu, najšumovitijoj planini na Balkanu.  Teritorija Grada Kruševca je takođe poznata po značajnim izvorištima mineralnih i geotermalnih voda (Bela Voda, Ribarska Banja, Lomnica, Žabare, Čitluk).