Novi Sad je drugi po veličini grad u Srbiji, ujedno i glavni grad Autonomne pokrajine Vojvodine. Svojom pozicioniranošću na jednoj od glavnih evropskih reka – Dunavu, oduvek je bio na raskršću najvažnijih puteva. 
Njegovo područje naseljava između trista i četristo hiljada ljudi ponosnih na viševekovnu tradiciju svog grada, koja obuhvata temeljne institucije srpske kulture: Maticu srpsku, Srpsko narodno pozorište, Sterijino pozorje, kao i razna arhitektonska obeležja poput atraktivnog starog gradskog jezgra, mnogobrojne muzeje i sedamnaest manastira sa salašima u neposrednoj okolini.  Domaćin je brojnih svetski poznatih manifestacija i festivala poput „EXIT“ festivala, njegovog zaštitnog znaka zahvaljujući kome poseduje raznolikost ponude neophodne za što bolju pozicioniranost na turističkoj mapi sveta. Novi Sad je multikonfesionalna i multinacionalna sredina u kojoj se pripadnost manjinama doživljava kao prednost, čemu svjedoče specijalizovane katedre Univerziteta na kojima se nastava održava na jezicima nacionalnih manjina ili je namenjena njihovom izučavanju. 

Najatraktivnija turistička obeležja Novog Sada

Dunav
Dunav je jedan od glavnih simbola Novog Sada duž kojeg se prostire čuveno šetalište „Beogradski kej“ sa brojnim plažama od kojih je najlepša i najposećenija „Štrand“ plaža. Predstavlja specijalni rezervat prirode kao stanište jedinstvenih vrsta ptica, od kojih je Koviljsko – petrovaradinski rit od međunarodnog značaja. 

Petrovaradinska tvrđava 
Predstavlja najznačajniji kulturno – istorijski spomenik koji datira iz XVII i XVIII veka. Unutar njenih zidina smešten je Muzej grada Novog Sada, Akademija umetnosti, Opservatorija i Arhiv grada. Ova tvrđava je tokom jula meseca tradicionalno domaćin najboljeg evropskog festivala „EXIT“-a.

Staro gradsko jezgro
Gradske ulice krase nekoliko grandioznih palata s kraja devetnaestog i početka dvadesetog veka: Tanurdžićeva, Menratova, Vatikan, Klajnova. Ovde se nalazi i najstarija kuća sagrađena u prvoj polovini osamnestog veka kao i brojni sakralni objekti koji pripadaju različitim veroispovestima.  

Fruška gora sa manastirima
Fruška gora obuhvata nacionalni park na čijem se području nalazi sedamnaest zadužbina srpskih despota, manastira podignutim u periodu od XV do XVIII veka. Sa svojim raznovrsnim prirodnim resursima - šumovitim predelima,  jedinstvenom florom i faunom, prirodnim rezervatima, brojnim jezerima i planinskim stazama nalazi se delom predstavlja jedno od najsadržajnijih turističkih celina u Podunavlju.

Salaši
Ono što turističku ponudu Novog Sada čini dodatno jedinstvenom su salaši koji svojim krajnje autentičnim izgledom podsećaju na prošla vremena panonskih ruralnih naselja. Ova naselja čuvaju tradicionalni duh ovog područja i uglavnom se prostiru na teritorijama  Čeneja, Veternika, Begeča i Kaćkog atara.

Novosadski sajam
Prestižno mesto na kojem se u toku jedne godine organizuje i do dvadeset sajmova i izložbi kao i približno oko četristo događaja u okviru kongresnog centra „Master“.  Osnovan je početkom XX veka i  prostire se na površini od 22,6 hektara a godišnje ga poseti oko 1 200 000 ljudi. 

FESTIVALI

„Kubanero salsa“ – maj; Serbia fashion week – april, novembar; Cinema city – jun i jul; Festival uličnih svirača – septembar; Novosadski samba karneval – avgust; „Exit“ – jul;“Interfest“ – jun; „Youth fair“ – jul; „Zmajeve dečje igre“ – jun; „Sterijino pozorje“ – maj i jun; Poljoprivredni sajam – maj; „Nomus“ – april; 

KULTURNI ŽIVOT

Pozorišta – Srpsko narodno pozorište, Novosadsko pozorište, Pozorište mladih, Novosadski novi teatar, Teatar „34“
Muzeji – Muzej Vojvodine, Muzej grada Novog Sada, Muzej savremene umetnosti Vojvodine
Galerije – Galerija Matice srpske, Spomen zbirka Pavla Beljanskog, Poklon zbirka Rajka Mamuzića, Galerija atelje „61“
Bioskop – „Arena Cineplex“
Kulturni centri – Kulturni centar Novog Sada, Omladinski centar, Studentski kulturni centar, Dečji kulturni centar

NOĆNI ŽIVOT
Barovi
„Giardino“, Gradska kafana, „Dva psa“, „The pabić“, „Wake up juice bar“, „Radio cafe 021“, „Jollytravel“, „Incontro“, „Dva anđela“, „Kafemat“, „Buddha bar“, „Atelje“

Klubovi
„London pub“, „Muzej“, „Jazz club wheels“

Salaši
„137“, „Pajin salaš“, „Brkin salaš“, „Mitin salaš“, „Cvejin salaš“, „Etno kuća“

Čarde
„Čarda Cesla“, „Aqua Doria“, „Tako je suđeno“, „Dunavska terasa“, „Noina arka“,  „Kućerak kod česme“, „Ribarska noć“, „Čarda Mačak“, „Čarda na Kamenjaru“, „Čarda Kod Braše“, „Čarda na jami“, „Plavi Dunav“, „Dunavac“

SMEŠTAJ

Hoteli
„Best Western Prezident“, „Park“, „Leopold“, „Aleksandar“, „Centar“, „Gymnas antik“, „Master“, „Novi Sad“, „Sole mio“, „Planeta Inn“, „Dash“, „Aurora“, „Arta“, „Norcev“, „Panorama“, „Putnik“, „Vojvodina“, „Vigor“, „Rimski“, „Pobedonosac Sveti Geogrije“

Hosteli
„Varad INN“, „Downtown“, „Zlatna greda“, „Terasa“, „Kutak“, „Centar“, „ NS Rental studio“, „Frenky“

ŠOPING - TC „Sad Novi Bazaar“, TC „Spens“, TC „Big

Nikšić je gradsko naselje u opštini Nikšić u Crnoj Gori, drugi je grad po veličini u Crnoj Gori. Površina opštine je 2065km², što Nikšić čini teritorijalno najvećom opštinom u Croj Gori i u bivšoj Jugoslaviji.

Klima opštine Nikšić ima karakter prelaza od mediteranske ka planinskoj i kontinentalnoj klimi. Osnovne karakteristike: Srednja temperatura vazduha u mjesecu januaru iznosi 1,3 °C, a u julu 21,1 °C. Srednja vrijednost relativne vlažnosti je 68,6%. Nikšić ima godišnje 2.245 sunčanih sati. LJeta su topla sa malo padavina, a zime kišovite. Snijeg prosječno pada 19 dana, a zadržava se 29 dana godišnje u Nikšićkom polju, dok se na planinama i površima u okolini zadržava i do šest mjeseci. Dominantni vjetrovi su sjeverni (24,4%) i južni (21,7%).

Nikšić je osnovan u četvrtom vijeku od strane Gota. Prvo ime Nikšića je bilo Anderva, pa Anagastum, a kasnije se zvao Onogošt. Ostaci starog grada, danas predstavljaju kulturni i istorijski spomenik.

Nikšić je prvi grad u Crnoj Gori koji je imao sopstveni urbanistički plan. Dobio ga je zahvaljujući inženjeru Josipu Sladeu, koji je plan napravio po naredbi crnogorskog kralja Nikole prvog, koji je smatrao Nikšić svojom i crnogorskom budućom prestonicom. Iako se to nije ostvarilo, Sladeov plan i danas predstavlja jedno od najsavršenijih i najorginalnijih urbanističkih rješenja.

Iako sa svim predispozicijama da postane jedan od najrazvijenijih gradova u regionu Nikšić odaje utisak grada koji nije dovoljno razvio svoje potencijale. Nedovršeni projekti, investicije koje nisu urodile plodom, kao i promjena u značaju pojedinih regiona u državi učinile su svoje. Duh „ratnika i pjesnika“, specifičnost kulture, ljudi, ideja, na sreću i danas istrajavaju, a oni koji su jednom čitali Vitomira Nikolića, slušali Miladina Šobića ili prošetali korzom teško napuštaju Nikšić, ili mu se često vrate. Mladi svoj prostor traže organizovanjem u različite organizacije civilnog i političkog tipa. Život grada je skocentrisan u starom djelu gradu, gdje su brojna mjesta za izlazak.

Industrijski centar Crne Gore svakako je Nikšić, iako nakon tranzicionog perioda devedesetih godina prošlog vijeka i stalnih kriza u sektoru proizvodnje i prodaje industrijskih proizvoda njegova privredna moć nije toliko jaka kao nekada. Najznačajnije državne, ali i privatne firme su stacionirane u ovom gradu. Najstariji industrijski kolektiv u Crnoj Gori, nikšićka Pivara „Trebjesa“, osnovana 1895. godine je godinama najuspješnije crnogorsko preduzeće, a upošljava oko 300 ljudi. Sjedište državne Elektroprivrede je u Nikšiću, kao i 80% vodno energetskog potencijala Crne Gore. NJen značajan segment je prva crnogorska hidroelektrana Perućica na Glavi Zete kod Nikšića. Jedina Željezara u Crnoj Gori, kao i jedini Rudnici Boksita, crvenog i bijelog, su u Nikšiću, s tim što su rezerve crvenog „zlata“ najveće u Evropi.

Pričati o crnogorskim kulturnim dostignućima i poslenicima bilo bi potpuno besmisleno a da se Nikšić i Nikšićani ne stave na sami vrh kulturne ljestvice. Najbolji dokaz za to je da je samo nikšićka gimnazija iznjedrila čak 30 akademika različitih akademija zemlje, okruženja i svijeta. U prilog tome stoji da je prvo pozorište u Crnoj Gori osnovano u Nikšiću. Nikšićko pozorište gaji stogodišnju tradiciju i pored cetinjskog Zetskog doma najstariji je teatar u Crnoj Gori. Tradicija „Nikšićkog pozorišta“ traje i danas zahvaljujući sopstvenoj produkciji.