Bačka Topola je gradsko naselje u Sjevernobačkom okrugu. Na sjeveru se graniči sa Suboticom, na sjeveroistoku sa opštinom Senta, na istoku sa opšinom Ada, na jugoistoku je opština Bečej, na jugu opština Mali Iđoš, jugozapadu opština Kula I na zapadu opština Sombor.

Turističko – geografski položaj opštine je izuzetno povoljan jer tu prolazi međunarodni put u pravcu sjever – jug, autoput Koridor 10, međunarodna željeznička magistrala Budimpešta – Beograd kao I savremeni regionalni putevi.
Teritorija opštine je naseljena od praistorije, o čemu svjedoče i arheološke iskopine. U kasnijem periodu na ovim područjima su živeli Sarmati i Avari, a od IX vijeka Mađari. Prilikom iskopavanja, nađeni su ostaci naselja i groblja ovih naroda. U srednjem vijeku, na mjestu današnje Bačke Topole, postojala je crkva pod nazivom Pustatemplom.

U istoriji naselja 1750-a godina predstavlja prekretnicu. Te godine, 15-og septembra, grof Antun Grašalković zadužuje slobodnjaka, Ferenca Čizovskog za naseljavanje bačkotopolske pustare. Pal Krai je za zasluge u borbama protiv francuskih snaga 1800. godine kao nagradu dobio Bačku Topolu. Porodica Krai počinje da razvija naselje, i već 1806. godine dobija status varošice kao središta ovog kraja sa pravom održavanja tri vašara godišnje. Početkom 1849. godine, Bačka Topola je opljačkana i grad je djelimično izgoreo. Nakon Mađarske revolucije, život se polako obnavljao.

U drugoj polovini XIX vijeka, grad se razvija i započinje industrijalizacija.

Razvoj je tokom Prvog svjetskog rata donekle usporen i djelimično preusmjeren. Nakon Drugog svjetskog rata razvoj Bačke Topole je doživio korjenite promjene i krenuo novim pravcima. Počinje obimna izgradnja i snažna industrijalizacija, mijenja se i izgled i ambijent grada. Danas, opština Bačka Topola spada u srednje razvijene opštine Srbije.

Leskovac je gradsko naselje i administrativni centar istoimene teritorijalne jedinice i Jablaničkog upravnog okruga.

Naselje datira još iz doba Rimskog carstva. Srednjovekovni naziv naselja je Glubočica.

Legenda kaže da se ispod brda u blizini sadašnjeg grada nalazilo jezero, te da je došlo do njegovog isušivanja i da je tu iznikla biljka leska (lešnik), po kojoj je grad pre više od 700 godina dobio ime. Sadašnje ime grada kao ime naseljenog mesta prvi put se pominje 1308. godine u Povelji Kralja Milutina.

Tokom NATO bombardovanja SRJ 1999, Leskovac i okolina su skoro svakodnevno bombardovani. U toku jednog naleta, 12. aprila 1999, pogođen je železnički most u Grdeličkoj klisuri i putnički voz, koji je u tom trenutku prelazio preko mosta. U ovom napadu stradalo je nekoliko desetina civila.

U Leskovcu se nalazi Narodna biblioteka Radoje Domanović koja je nastala iz Gradske čitaonice osnovane 1869. godine. Biblioteka je 1961. godine određena za matičnu biblioteku Jablaničkog okruga. Biblioteka danas poseduje preko 80.000 knjiga i drugih publikacija raspoređenih u različite sektore, među kojima su pozajmno i dečje odeljenje, fond strane knjige, kao i zavičajno odeljenje koje je osnovano 2012. godine kao legat i koje nosi ime po Nikolaju Timčenku i broji preko 15.000 naslova

U Leskovcu je 2. maja 1948. godine osnovan Narodni muzej, koji se sastojao iz tri odeljenja — etnografsko-arheološkog, narodnooslobodilačke borbe sa radničkim pokretom  i Muzeja tekstilne industrije. Muzej se zatim preselio u novu zgradu 10. maja 1974. godine, čime je otvorena mogućnost za razvoj muzejske delatnosti, a danas u svom sastavu ima više odeljenja i to za arheologiju, istoriju, istoriju umetnosti, etnologiju, konzervaciju i izradu suvenira.