Aleksinac je grad i sjedište opštine u Nišavskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 16.685 stanovnika.

Aleksinac se nalazi na 30 kilometara od Niša, prema sjeveru, na autoputu prema Beogradu, ali je malo poznato da je on na raskrsnici još 2 magistralna puta, od kojih jedan vodi iz sjeveroistočne Srbije i Sokobanje preko Aleksinca u Toplicu; drugi put vodi iz Istočne Srbije preko Aleksinca, a dalje prema Kruševcu i Zapadnoj Srbiji.

 Aleksinac  je centar opštine kroz koju prolazi  željeznička pruga, autoput i dva republička puta sa obje strane Morave.

Aleksinac je grad sa čistim arhitektonskim i urbanističkim rješenjima. Glavna gradska ulica proteže se u pravcu sjever-jug, a paralelno s njom postoje sve saobraćajnice koje povezuju Aleksinac sa Sokobanjom. Sve te tri paralelne ulice sijeku se pod pravim uglom sa četiri ulice u pravcu istok-zapad, čime je sačuvan urbanistički plan iz 1839. godine. Kroz Aleksinac protiče planinska rijeka Moravica koja izvire istočno od Sokobanje.

U gradu postoji Centar za kulturu i umjetnost, amatersko pozorište, Muzička škola, Zavičajni muzej i bogato opremljena narodna biblioteka. Aleksinac je uvijek bio gostoljubiv i otvoren grad. Sa parkom Brđanka, na kome se nalazi spomenik ruskim dobrovoljcima izginulim u ratu 1876. godine i Ruskom crkvom u selu Gornji Adrovac, podignutom na mjestu pogibije pukovnika Rajevskog, ruskog dobrovoljca, koji je i poginuo u borbi protiv Turaka 20. avgusta 1876. godine, zatim sa jezerom Bovan, sa dva srednjovjekovna manastira, u Lipovcu i u selu Praskovču, Aleksinac predstavlja značajnu turističku destinaciju u ovom dijelu Srbije.

Požarevac je značajan administrativni, ekonomski i kulturni centar Srbije, nalazi se na osamdesetak kilometara jugoistočno od Beograda. Smješten je između tri rijeke: Dunava, Velike Morave i Mlave i ispod brda Čačalica.

Požarevac je, kako privredni i kulturni, tako i administrativni centar i sedište Braničevskog okruga, od velikog značaja za cio region. Braničevski okrug pored Požarevca obuhvata i opštine Veliko Gradište, Golubac, Žabari, Žagubica, Kučevo, Malo Crniće i Petrovac.

Grad se prvi put pominje 1476. godine, a postao je poznat poslije Požarevačkog mira zaključenog 1718. godine između Austrije i Turske. Prva škola i jedna od najstarijih u Srbiji osnovana je u okviru lokalne pravoslavne crkve još 1733. godine (danas nosi ime Dositeja Obradovića).

Procvat doživljava dolaskom knjaza Miloša Obrenovića na vlast. Njegovom zaslugom u Požarevcu je 1819. godine podignuta Saborna crkva, dvor-konak (1825. godine) i nova čaršija (1827. godine). Godine 1842. Požarevljani su dobili pozorište, gdje je održana i premijera „Romea i Julije“, i uopšte nekog djela Vilijema Šekspira, na Balkanu.

U okolini Požarevca se nalazi veći broj značajnih arheoloških nalazišta a najveće je Viminacium u okolini Kostolca. Požarevac je poznat i po Ljubičevskim Konjičkim Igrama koje se tradicionalno održavaju svake prve nedelje u septembru na Požarevačkom Hipodromu.