Mostar predstavlja upravno sedište Hercegovačko – Neretvanskog kantona, ujedno i ekonomsko, kulturno, univerzitetsko i privredno sedište Hercegovine. Nastao je u cvetnoj dolini reke Neretve čiji su mostovi od davnina imali svoje čuvare – mostare, po kojim je ovaj grad i dobio ime.

Oduvek je bio raskrsnica mnogih civilizacija čiji se duh u ovom gradu zadržao do današnjih dana, i to je ono što ga čini jedinstvenim u odnosu na druge gradove BiH. Njegovo stanovništvo uglavnom sačinjava mlada populacija, a s obzirom na činjenicu da predstavlja i univerzitetski centar regije. Može se slobodno kazati da je Mostar grad mladosti. Naseljava ga približno 126 000 stanovnika.

Tokom devedesetih godina, bio je jedan od najrazorenijih gradova čije je kulturno – istorijsko nasleđe pretrpelo velike posledice, međutim nakon rata intenzivno je rađeno na njegovoj obnovi i rekonstrukciji.

Među građevinama koje su pretrpele najveću štetu je njegovo glavno obeležje - jedinstveni Stari most. Stari most podignut je u XVI veku i predstavlja prvi spomenik kulture u BiH koji je stavljen pod zaštitu UNESCO-a. Njegova posleratna rekonstrukcija završena je 2004. godine.

Ponovo je izgrađena Crkva sv. Petra i Pavla, franjevačka crkva i njen zvonik, Stara mostarska gimnazija kao i najviša zgrada u Mostaru podignuta u vreme bivše Jugoslavije – „Mostarka“. Takođe, obnavljaju se ulice koje su bile najoštećenije u gradu - Bulevar Narodne Revolucije/Ulica hrvatskih branitelja i Ulica Alekse Šantića/Tvrtka Miloša. Dovršen je i glavni obekat Sveučilišne kliničke bolnice koji predstavlja jednu od najbolje opremljenih i najsavremenijih bolnica na prostoru jugoistočne Evrope.

Otvoreni su i Španski trg  kao i šetalište Nikole Šubića Zrinjskog koje spaja pomenuti trg sa Trgom hrvatskih velikana,  i revitalizovani parkovi Zrinjevac i Park nobelovaca na čijoj se suprotnoj strani nalazi park Antuna Branka Šimića.  

Hercegovačko-neretvanski kanton čuven je i po jednoj od najboljih gastro ponuda Balkana. Ovo područje poznato je po tradicionalnim jelima organskog porekla među kojima su najpoznatija: meso ispod sača, domaći hleb, razne vrste sireva, svinjski ili goveđi pršut, morska i rečna riba, domaća vina i sokovi, kao i med od lekovitih trava.

Osim po izuzetnoj gastro ponudi, turistička ponuda Mostara poznata je po zanatskim radnjama i tržnim centrima sa raznovrsnom ponudom. Takođe, posebno zadovoljstvo predstavlja poseta ovom gradu tokom februara meseca, kada se njegovim ulicama i krajolicima prostire miris čuvenog behara.

Autobuske karte se mogu kupiti na stanici ili direktno od vozača autobusa. Budući da je Istok Autobuska stanica  u potpunosti obnovljena i obzirom na to da se nalazi u neposrednoj blizini glavne železničke stanice, obekti, kao što su barovi i prodavnice su na raspolaganju putnicima. Stanica je takođe opremljen sa garderobom, gde možete ostaviti svoj prtljag uz naknadu (oko 2 KM po komadu prtljaga).

Autobuska stanica Istok:

Adresa: Trg Ivana Krndelja bb, Mostar

Tel: +387 36552025

Autobuska stanica Zapad:

Adresa: Vukovarska bb, Mostar

Tel: +387 36348-680

Kako svjedoče brojni povjesni spisi, Međugorje se prvi put spominje krajem XVI vijeka kao autonomna župa u okviru Naronskog okruga. U njoj su pronađeni ostaci kasnoantičke bazilike dok je sadašnja župa osnovana krajem XIX vijeka.

Međugorje se prostire u regiji Brotnjo koja se nalazi na teritoriji Federacije Bosne i Hercegovine. Ovo područje koje ulazi u sastav Općine Čitluk predstavlja jedan od najpoznatijih centara vjerskog turizma u svijetu. Vjernici iz cijelog svijeta dolaze pokloniti se na mjestu poznatom po ukazanju Djeve Marije. Ovaj fenomen prvi put uočen je, kako svjedoče vjernici, krajem XX vijeka, što je Međugorje učinilo jednim od najposjećenijih turističkih mjesta na Balkanu. Službeni naziv ovog sakralnog područja je „Svetište kraljice mira“ i godišnje ga obiđe oko milion pripadnika rimokatoličke vjeroispovjesti. Hodočasnici se u najvećem broju okupljaju u crkvi Svetog Jakova Zebedejeva, zaštitnika hodočasnika.

U Međugorju postoje tri mjesta hodočasničkog okupljanja, a to su Brdo ukazanja, Križevac i Župna crkva.

Brdo ukazanja - mjesto iznad zaseoka Podbrdo u Bijakovićima, na kome se jula 1981. godine ukazala Gospa. Na uzlaznoj putanji su 1989. godine postavljeni reljefi radosnih i žalosnih otajstava krunice, rad firentinskog profesora Carmela Puzzolo iz Firence.

Križevac - brdo iznad Međugorja na kom su stanovnici početkom XX vijeka podigli osam metara visok betonski križ, kao pomen 1900. godišnjice Isusovog raspeća. Skupine hodočasnika na ovom mjestu obavljaju pobožnost Križnog puta. S početka su ovdje postaje bile označene drvenim križevima, da bi 1988. godine na tom mjestu bile postavljene brončane postaje „Puta križa“, koje su takođe rad talijanskog kipara Carmela Puzzolo.

Župna crkva – nakon što je prilikom potresa stradala stara župna crkva, započeta je izgradnja nove crkve koja je završena 1969. godine i od tada prezentira mjesto slavljenja euharistije i sakramentalnog života. Crkva je kao i župa posvećena Svetom Jakovu starijem, apostolu i zaštitniku hodočasnika. U okviru crkve je podignut oltar i dvadeset ispovjedaonica kao i kapelica za euharistijsko klanjanje s prostorijama za predavanje i duhovne razgovore.

U Međugorju se odvijaju mnogobrojni međunarodni susreti: Molitveni doček Nove godine, Međunarodni susret voditelja centara mira, Međunarodni seminar za svećenike, Međunarodni seminar za bračne parove, Međunarodni molitveni susret mladih kao i Seminar posta molitve i šutnje.