Brčko je grad na sjeveru Bosne i Hercegovine. Administrativno je sjedište Brčko distrikta. Prema podacima popisa stanovništva 2013. godine, u gradu Brčko je popisano 43.859 lica, a u cijelom distriktu Brčko 93.028 lica.

Grad Brčko je smješten u Posavini, na desnoj obali rijeke Save, odnosno na ušću njene desne pritoke Brke, na 96 metara nadmorske visine.

Istočno od grada prostire se plodna Semberija, a zapadno je Posavina, dok se petnaestak kilometara južno od grada dižu obronci planine Majevice.

Grad je važan tranzitni centar i kroz njega prolazi najvažnija putna komunikacija koja povezuje zapadni s istočnim dijelom Republike Srpske te centralni dio Federacije BiH sa Hrvatskom i Posavskim kantonom.

Pored veoma značajnih kopnenih komunikacija, Brčko ima i savremeno opremljenu luku na rijeci Savi, koja se uklapa u jedinstveni plovni put od Crnog do Severnog i Baltičkog mora.

Brčko ima značajne industrijske kapacitete.

Grad Tuzla administrativni je centar te privredni, kulturni i obrazovni centar Tuzlanskog kantona i ekonomsko-geografske regije sjeveroistočne Bosne. Tuzla je pretežno industrijski grad, centar istoimene opštine i Tuzlanskog kantona.Takođe je i privredni, kulturni, sportski, obrazovni centar sjeveroistočne Bosne i Hercegovine, u dolini planine Majevice.

Grad je poznat po hemijskoj i motornoj industriji. Naročito je poznat po velikom bogatstvu solju, po kojoj je i dobio ime (iz turskog jezika: „tuzi“ znači „so"), te ovaj grad leži na velikom broju rudnika soli.

Prirodni resursi i bogata nalazišta energetskih i mineralnih sirovina bili su opredjeljujući  faktor za usmjeravanje dosadašnjeg privrednog  razvoja ovog područja, a ujedno su i važan oslonac budućeg razvoja.

Tuzlu je najstarijim ili jednim od najstarijih naselja u Evropi učinila njena posebna geološka prošlost. Naime, veliki dio Evrope, u davnoj geološkoj prošlosti, predstavljao je dno Panonskog mora. I posljednji ostaci ovoga mora povukli su se sa sadašnje površine prije 10 miliona godina. Samo ispod Tuzle ovo more ostavilo je trag u vidu 350 miliona tona slanih stijena i slane vode. Slana voda izbijala je na površinu, ljudi su je prerađivali u so još u neolitu. Poslije su oformili bunare, koji su postajali sve savremeniji, a slana voda je vremenom postala osnovom hemijske industrije u savremenoj Tuzli.

18. jula 2003. godine, lokalne vlasti su odlučili da veliku količinu slane vode izvuku na površinu, u prethodno pripremljeno dno, tako je Tuzla danas jedini grad u Evropi koji ima slano jezero i jedini grad na svijetu čije je slano jezero istovremeno i kupalište i plaža u najužem istorijskom centru grada. Voda slanog Panonskog jezera je navodno i ljekovita.

Tuzla ima veliku industrijsku tradiciju, zasnovanu na bogatim nalazištima soli i uglja.

Danas je Tuzla grad nove energije, posljednjih godina doživljava veliku ekspanziju gradnje, naglog i brzog razvoja.