Red vožnje Loznica do Subotica

Loznica je grad i sedište istoimene opštine u Mačvanskom okrugu u zapadnoj Srbiji. Prema popisu iz 2002. grad je imao 86.000 stanovnika. Prema istom popisu, sa svojim prigradskim područjem koji čine naselja Klupci, Lozničko Polje i Krajišnici grad je imao 90.219 stanovnika, te kao takav predstavlja najveći grad čitavog Podrinja i značajan regionalni centar.

Grad u podnožju planine Gučevo, u Podrinju. Kroz grad protiče rečica Štira i Zlatni Potok. Loznica se nalazi na nadmorskoj visini od 142 m. Drumom od Beograda je udaljen 139 km, 136 km od Novog Sad 75 km od Valjeva, 53 km od Šapca i 6 km od Banje Koviljače. Takoođe ima i 6 km do poznatog selca Tršić odakle je i Vuk Stefanović-Karadžić. Na udaljenosti od 17 km od Loznice se nalazi i Manastir Tronoša podignut u 14. veku kao zadužbina Kraljice Katarine žene srpskog Kralja Dragutina.

Osnovna kulturna manifesticija opštine Loznica predstavlja tradicionalni Vukov sabor u Tršiću. Sabor se održava svake godine u septembru, u nedelju pred Malu Gospojinu (21. septembra) u znak sećanja na Vuka Karadžića - velikana naše kulture. To je najveća manifestacija u Srbiji, po svom značaju i po masovnosti (okuplja 20.000 - 30.000 posetilaca).

Subotica (mađ. Szabadka) je najsjeverniji grad u Republici Srbiji, drugi po broju stanovnika u Autonomnoj Pokrajini Vojvodini. Po popisu iz 2002. godine ima 99.471 stanovnika. Nalazi se na 10 km udaljenosti od granice Srbije sa Mađarskom. Administrativni je centar Sjevernobačkog okruga.

Subotica se prvi put pominje 1391. pod mađarskim imenom Zabadka. Godine 1527. Subotica je bila prijestonica kratkotrajne srpske države samoproglašenog cara Jovana Nenada. Osmanlijsko carstvo je vladalo gradom od 1542. do 1686, kada je postala posjed Habzburške monarhije. Od polovine 18. vijeka ime joj je promijenjeno u Sancta Maria, po austrijskoj carici Mariji Tereziji. Ime grada je ponovo promijenjeno 1779. u Maria Tereziopolis, a ime Subotica (Szabadka) joj je vraćeno 1845. Subotica je 1918. ušla u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Od 2007. Subotica ima status grada u Republici Srbiji.

Grad je smješten u Panonskoj niziji koji ima dugu tradiciju i bogato kulturno naslijeđe. Opština, koja obuhvata grad i 18 prigradskih naselja, prostire se na površini od 1.008 kvadratnih kilometara.

Subotica je, zahvaljući svom geografskom položaju i marljivim žiteljima, tokom vremena postala najznačajniji administrativno-upravni, industrijski, trgovački, saobraćajni i kulturni centar u sjevernoj Bačkoj, a obližnje Palićko jezero je čini i turističko-rekreativnim centrom šireg područja.

U blizini grada je i priključak koji Suboticu povezuje sa Mađarskom na sjeveru i Južnom Evropom preko Beograda na jugu. Takođe, Subotica je željeznički povezana sa cijelom Evropom.

U saobraćajnom pogledu Subotica se, u pravom smislu riječi, nalazi na raskrsnici puteva i pruga. U neposrenoj blizini Subotice prolazi autoput E-75, a u samom gradu se ukrštaju magistralni pravci prema Novom Sadu (M-22.1), Somboru i Kelebiji (Mađarska) (M-17.1), Horgošu (M-22.1) i Senti (M-24)(dio do autoputa E-75 je realizovan, a ostali dio je u planu). Trasa pruge Beograd - Budimpešta prolazi kroz urbano jezgro i tu se račva sa pružnim pravcima prema Somboru, Horgošu, Crvenki i Baji. Sve ove činjenice doprinose svrstavanju Subotice u jedan od značajnijih saobraćajnih čvorova u Republici Srbiji.

Značajnije godišnje manifestacije u Subotici su:

"Međunarodni sajam preduzetništva",

"Međunarodni filmski festival - Palić",

"Međunarodni festival pozorišta za djecu Oton Tomanić",

"Ljetne pozorišne večeri",

"Dužijanca",

"Berbanski dani",

"Ujedinjene igre".