Skoplje je glavni i najveći grad Republike Makedonije kojeg naseljava gotovo četvrtina njenog stanovništva. Ovaj grad je na izuzetno značajnoj geografskoj poziciji – u jezgru Balkanskog poluostrva na transalbanskom i moravsko – vardarskom saobraćajnom raskršću. 

Tokom svoje duge istorije pretrpio je mnogobrojna razaranja, međutim najveće posledice na njegovu arhitekturu i kulturno – istorijsko nasleđe ostavio je zemljotres koji se dogodio 1963. godine. Nakon dugog niza godina, uslijedio je projekat „Skoplje 2014“ koji ima za cilj ponovnu izgradnju njegovih glavnih obilježja, stradalih tokom pomenutog zemljotresa.

Na gradskom trgu nalaze se skulpture, fontane i spomenici koji su produkt ovog projekta. Posebno se ističe spomenik Aleksandra Makedonskog na konju, koji je, izliven u bronzi, zajedno s fontanom visok 28 metara. Takođe, izdvajaju se i Muzej makedonske borbe, Trijumfalni luk, nova zgrada Ministarstva spoljnih poslova, novi Ustavni sud, Narodno pozorište i Arheološki muzej.

Glavni i najveći trg u Skoplju, središte gradskih dešavanja jeste Trg „Makedonija“ izgrađen u periodu između 1920. i 1940. godine, na kojem je smještena zgrada Narodne banke s mermernom fasadom, monumentalni oficirski dom, Ristićeva i palata Mazura.

Kao i većina velikih gradova, Skoplje ima svoj istorijski dio čiji se duh uprkos raznim turbulentnim vremenima uspio zadržati do današnjih dana. Taj dio naziva se Bit-Pazar, poznatiji kao „Čaršija“ i prostire se od Dušanovog mosta do Bit -pazara kao i od tvrđave Kale do rijeke Serave. Unutar čaršije nalaze se značajni kulturno – istorijski spomenici – mauzolej i sat – kula, dvije crkve i nekoliko džamija. Tokom druge polovine XX vijeka tu su podignuta zdanja koja čine Muzej Makedonije i zgradu Muzeja savremene umjetnosti.

Nezaobilazna turistička atrakcija svakako je i zadužbina Suli – han, smještena u Staroj skopskoj čaršiji. Podigao je Isa – beg Isaković polovinom XV vijeka. Tokom osmanske vladavine predstavljao je gradski han za smještaj putnika i trgovaca dok se danas u njemu nalaze skopski Fakultet likovnih umjetnosti i Muzej Stare skopske čaršije.

Značajne kulturno – istorijske znamenitosti grada: Tvrđava Kale; Daut - Pašin i Cifte hammam; Kameni most preko Vardara; Crkva Svetog Dimitrija, Saborni hram Svetog Klimenta Ohridskog; Manastir Svetog Pantelejmona u Nerezima; Isak-begova džamija i toranj; grob makedonskog heroja Goce Delčeva;

Povodom 2000 godina hrišćanstva u Makedoniji je podignut Milenijumski krst na planini Vodno do kojeg se direktno može doći žičarom. Uzdiže se iznad grada visinom od šezdeset i šest metara i moguće ga je vidjeti sa udaljenosti od tridesetak kilometara.

Tradicionalna makedonska kuhinja predstavlja mješavinu turske i slovenske kuhinje čiji su najpoznatiji specijaliteti pileći paprikaš, pileći gulaš, piletina s gljivama i u crnom vinu , punjene paprike, bunceka sa zeljem i goveđa pečena rebra. Kao poseban delikates izdvaja se nadaleko čuveni makedonski ajvar kao i burek, gevrek, banichka i taratur. Makedonija je zemlja čuvena po proizvodnji vrhunskih vina vrste Vranec, klasični Cabernet Sauvignon i blagi Merlot, kao i po rakiji „Žolta“ i skopskom pivu. Simbol noćnog provoda predstavljaju stare gradske kafane u kojima se uz sevdah i čašu omiljenog napitka u svakom trenutku može osjetiti gostoprimstvo i predusretljivost njenog stanovništva.

Autobska stanica Skoplje se nalazi u ulici Nikola Karev br.20

Info centar:

+389(0)2 2466 313
+389(0)2 2466 011
+389(0)2 2402 385 (faks)


info@sas.com.mk

Verona, grad na sjeveru Italije broji oko 250 000 stanovnika, drugi je po veličini u pokrajini Veneto. Klima u Veroni je izmijenjeno sredozemna sa uticajem kontinentalnog Sjevera. Zime su izrazito hladne sa puno magle, a ljeta veoma topla.

Verona je dugo bila pod rimskom vlašću,osnovana je u četvrtom vijeku p.n.e. 1107. godine postaje nezavisna država, mada je relativno brzo dospjela pod uticaj država sa sjevera Italije. Nakon pada Napoleona postaje glavno vojno uporište. 1866. pripada zvaničnom sastavu ujedinjene Italije.

Pored toga što ga nazivaju „Gradom romantike“ Verona se može pohvaliti velikim brojem (više od 50) sačuvanih crkava romanskog, gotskog i renesansnog stila, mostovima, raskošnim vrtovima i veličanstvenim palatama.

Kao i većina gradova u Italiji, Verona je biser srednjovjekovne arhiktekture i umjetnosti. Takođe je savršen spoj urbanog stila s antičkim, renesansnim primjesama. Zbog vrijednosti i značaja brojnih istoriskih zgrada, Verona se nalazi na UNESCO-voj listi svetske baštine.  Dok drugi gradovi u Italiji privlače turiste iz cijelog svijeta istoriskim pričama i raskošnim građevinama, Verona ima nešto više, priču o Romeu i Juliji, najljepšu ljubavnu priču. Melodrama Viljema Šekspira o Romeu i Juliji, koji su za svoju ljubav žrtvovali živote, postala je simol ovog grada koji svake godine privuče oko tri miliona turista.

Među brojnim znamenitostima, naročito je privlačan rimski teatar Arena, sagrađen u prvom vijeku imao je 22.000 mjesta što govori da je po veličini treci teatar u Italiji. Arena je danas središte operskih i pozorišnih pedstava. Ostaci gradskih zidina iz 265. godine se nalaze uz samu Arenu.

Kuća porodice Kapuleti koja datira iz 13. vijeka, poznatija kao Julijina kuća. Ukrašena gotskim prozorima i balkonom sa kojeg je Julija razgovorila sa Romeom.

Kuća porodice Monteki, Romeova kuća datira iz 13. vijeka i nije otvorena za posjete jer se nalazi u lošem stanju.

Crkva San Zeno Mađore,bogato ukrašena, koja se smatra najvažnijom romanskom građevinom Verone i sjeverne Italije podignuta je u petom vijeku.

Gotska crkva Santa Anastazija i crkve Santa Marija Antika su crkve sa zanosnom arhitekturom.

Palatu del Kapitano, muzej u kom se čuvaju mnoga vrijedna djela italijanskog slikarstva i grobnice porodice Saliđeri iz 14. vijeka.

Most Kastalvekio dug metara, poznat kao most Skligeri građen je u periodu od 1354. do 1356. godine. I to od strane Kangrande II dela Scala.

Nakon uživanja u kulturi i istoriji opustite se uz jezero Garda, ujedno najveće jezero u Italiji i zabavnom parku Gardalandu.