Skoplje je glavni i najveći grad Republike Makedonije kojeg naseljava gotovo četvrtina njenog stanovništva. Ovaj grad je na izuzetno značajnoj geografskoj poziciji – u jezgru Balkanskog poluostrva na transalbanskom i moravsko – vardarskom saobraćajnom raskršću. 

Tokom svoje duge istorije pretrpio je mnogobrojna razaranja, međutim najveće posledice na njegovu arhitekturu i kulturno – istorijsko nasleđe ostavio je zemljotres koji se dogodio 1963. godine. Nakon dugog niza godina, uslijedio je projekat „Skoplje 2014“ koji ima za cilj ponovnu izgradnju njegovih glavnih obilježja, stradalih tokom pomenutog zemljotresa.

Na gradskom trgu nalaze se skulpture, fontane i spomenici koji su produkt ovog projekta. Posebno se ističe spomenik Aleksandra Makedonskog na konju, koji je, izliven u bronzi, zajedno s fontanom visok 28 metara. Takođe, izdvajaju se i Muzej makedonske borbe, Trijumfalni luk, nova zgrada Ministarstva spoljnih poslova, novi Ustavni sud, Narodno pozorište i Arheološki muzej.

Glavni i najveći trg u Skoplju, središte gradskih dešavanja jeste Trg „Makedonija“ izgrađen u periodu između 1920. i 1940. godine, na kojem je smještena zgrada Narodne banke s mermernom fasadom, monumentalni oficirski dom, Ristićeva i palata Mazura.

Kao i većina velikih gradova, Skoplje ima svoj istorijski dio čiji se duh uprkos raznim turbulentnim vremenima uspio zadržati do današnjih dana. Taj dio naziva se Bit-Pazar, poznatiji kao „Čaršija“ i prostire se od Dušanovog mosta do Bit -pazara kao i od tvrđave Kale do rijeke Serave. Unutar čaršije nalaze se značajni kulturno – istorijski spomenici – mauzolej i sat – kula, dvije crkve i nekoliko džamija. Tokom druge polovine XX vijeka tu su podignuta zdanja koja čine Muzej Makedonije i zgradu Muzeja savremene umjetnosti.

Nezaobilazna turistička atrakcija svakako je i zadužbina Suli – han, smještena u Staroj skopskoj čaršiji. Podigao je Isa – beg Isaković polovinom XV vijeka. Tokom osmanske vladavine predstavljao je gradski han za smještaj putnika i trgovaca dok se danas u njemu nalaze skopski Fakultet likovnih umjetnosti i Muzej Stare skopske čaršije.

Značajne kulturno – istorijske znamenitosti grada: Tvrđava Kale; Daut - Pašin i Cifte hammam; Kameni most preko Vardara; Crkva Svetog Dimitrija, Saborni hram Svetog Klimenta Ohridskog; Manastir Svetog Pantelejmona u Nerezima; Isak-begova džamija i toranj; grob makedonskog heroja Goce Delčeva;

Povodom 2000 godina hrišćanstva u Makedoniji je podignut Milenijumski krst na planini Vodno do kojeg se direktno može doći žičarom. Uzdiže se iznad grada visinom od šezdeset i šest metara i moguće ga je vidjeti sa udaljenosti od tridesetak kilometara.

Tradicionalna makedonska kuhinja predstavlja mješavinu turske i slovenske kuhinje čiji su najpoznatiji specijaliteti pileći paprikaš, pileći gulaš, piletina s gljivama i u crnom vinu , punjene paprike, bunceka sa zeljem i goveđa pečena rebra. Kao poseban delikates izdvaja se nadaleko čuveni makedonski ajvar kao i burek, gevrek, banichka i taratur. Makedonija je zemlja čuvena po proizvodnji vrhunskih vina vrste Vranec, klasični Cabernet Sauvignon i blagi Merlot, kao i po rakiji „Žolta“ i skopskom pivu. Simbol noćnog provoda predstavljaju stare gradske kafane u kojima se uz sevdah i čašu omiljenog napitka u svakom trenutku može osjetiti gostoprimstvo i predusretljivost njenog stanovništva.

Autobska stanica Skoplje se nalazi u ulici Nikola Karev br.20

Info centar:

+389(0)2 2466 313
+389(0)2 2466 011
+389(0)2 2402 385 (faks)


info@sas.com.mk

Solun ili Tesaloniki je drugi, po veličini i značaju, grad u Grčkoj i jedna od najznačajnijih luka Balkana. Rasprostire se na 17 km duž Solunskog zaliva.

Osnivač Soluna je kralj Kasander (315. godine p.n.e.). Vjeruje se da je grad dobio ime po Tesaloniki, supruzi kralja Kasandra i polusestri Aleksandra Velikog. Ime grada je na svim jezicima izvedeno iz naziva Tesaloniki. U jezicima zapadne Evrope grad se najčešće naziva „Salonika“ dok u južnoslovenskim jezicima preovlađuje naziv „Solun“ izveden iz turske verzije imena „Selanik“.

Solun je veoma važan industrijski, trgovački i kulturni centar. Poznat je po mnogobrojnim spomenicima i zgradama iz vizantijskog i otomanskog perioda.

U Solunu se nalazi čak 25 muzeja: Arheološki, Etnografski, Rotonda, Muzej jevrejskog prisustva - koji obrađuju dio istorije grada koji su označili jevreji i prati istorijski put jevreja Soluna, Vodovodni muzej Soluna - za sve zainteresovane za istoriju vodosnadbijevanja ovog velikog grada duge tradicije. Pomena radi, u Solunu je i jedan od najvećih univerziteta na Balkanu, Tehnička akademija, Ekonomski institut, dve Državne muzičke škole i nekoliko kulturnih udruženja. Solun je i domaćin festivala filma u oktobru i novembru, pozorišnog festivala, susreta plesnih grupa, festivala Grčke pjesme kao i velikog jesenjeg festivala muzike i pozorišta pod nazivom "Dimitrija". 

Solun se sve više afirmiše i kao sajamski grad i grad simpozijuma, privlačeći na desetine hiljada posjetilaca ovakvih događaja. Simpozijumski centar Velidio je jedan od najvećih te vrste na Balkanu. Pogodan je za sve vrste manifestacija, a u istom dielu grada na prostoru Helehro - Nacionalne organizacije međunarodnih i lokalnih sajmova, postoji još jedan simpozijumski centar Nikolaos Jermanos.