Keln (njem. Köln) je grad u njemačkoj saveznoj državi Sjeverna Rajna-Vestfalija. Po površini i broju stanovnika Keln je četvrti grad u Njemačkoj, poslije Berlina, Hamburga i Minhena. Najveći je grad najmnogoljudnije savezne države Sjeverne Rajne-Vestfalije.

Keln se nalazi na obali rijeke Rajne, dvije strane grada spaja sedam mostova. Glavna atrakcija grada je Kelnska katedrala , danas treća najviša crkva na svijetu i najveća turistička atrakcija Njemačke. Keln je poznat i po Kölsch pivu, kao i po karnevalu koji se svake godine održava u februaru.

Grad se nalazi na nadmorskoj visini od 37-118 metara. Površina opštine iznosi 405,2 km²

Keln je dobio status grada 50. godine nove ere kao glavni grad rimske provincije Donja Germanija. Početak gradnje Kelnske katedrale je bio 1248. a dovršena je prema originalnom planu 1880. godine.

Nakon gotovo kompletnog razaranja u Drugom svjetskom ratu, Keln je najvećim dijelom očuvao mrežu i nazive ulica, ali je arhitektonski gotovo u potpunosti izgrađen u stilu dominantnom 50-ih i 60-ih godina dvadesetog vijeka. Sve do 80-ih godina sliku grada određivale su prije svega zgrade s fasadama od golog betona.

Grad je bio jedan od domaćina svjetskog prvenstva u fudbalu 2006. godine.

U samom gradu je, prema procjeni iz 2010. godine, živjelo 1.000.298 stanovnika. Prosječna gustina stanovništva iznosi 2.469 stanovnika/km².

Subotica (mađ. Szabadka) je najsjeverniji grad u Republici Srbiji, drugi po broju stanovnika u Autonomnoj Pokrajini Vojvodini. Po popisu iz 2002. godine ima 99.471 stanovnika. Nalazi se na 10 km udaljenosti od granice Srbije sa Mađarskom. Administrativni je centar Sjevernobačkog okruga.

Subotica se prvi put pominje 1391. pod mađarskim imenom Zabadka. Godine 1527. Subotica je bila prijestonica kratkotrajne srpske države samoproglašenog cara Jovana Nenada. Osmanlijsko carstvo je vladalo gradom od 1542. do 1686, kada je postala posjed Habzburške monarhije. Od polovine 18. vijeka ime joj je promijenjeno u Sancta Maria, po austrijskoj carici Mariji Tereziji. Ime grada je ponovo promijenjeno 1779. u Maria Tereziopolis, a ime Subotica (Szabadka) joj je vraćeno 1845. Subotica je 1918. ušla u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Od 2007. Subotica ima status grada u Republici Srbiji.

Grad je smješten u Panonskoj niziji koji ima dugu tradiciju i bogato kulturno naslijeđe. Opština, koja obuhvata grad i 18 prigradskih naselja, prostire se na površini od 1.008 kvadratnih kilometara.

Subotica je, zahvaljući svom geografskom položaju i marljivim žiteljima, tokom vremena postala najznačajniji administrativno-upravni, industrijski, trgovački, saobraćajni i kulturni centar u sjevernoj Bačkoj, a obližnje Palićko jezero je čini i turističko-rekreativnim centrom šireg područja.

U blizini grada je i priključak koji Suboticu povezuje sa Mađarskom na sjeveru i Južnom Evropom preko Beograda na jugu. Takođe, Subotica je željeznički povezana sa cijelom Evropom.

U saobraćajnom pogledu Subotica se, u pravom smislu riječi, nalazi na raskrsnici puteva i pruga. U neposrenoj blizini Subotice prolazi autoput E-75, a u samom gradu se ukrštaju magistralni pravci prema Novom Sadu (M-22.1), Somboru i Kelebiji (Mađarska) (M-17.1), Horgošu (M-22.1) i Senti (M-24)(dio do autoputa E-75 je realizovan, a ostali dio je u planu). Trasa pruge Beograd - Budimpešta prolazi kroz urbano jezgro i tu se račva sa pružnim pravcima prema Somboru, Horgošu, Crvenki i Baji. Sve ove činjenice doprinose svrstavanju Subotice u jedan od značajnijih saobraćajnih čvorova u Republici Srbiji.

Značajnije godišnje manifestacije u Subotici su:

"Međunarodni sajam preduzetništva",

"Međunarodni filmski festival - Palić",

"Međunarodni festival pozorišta za djecu Oton Tomanić",

"Ljetne pozorišne večeri",

"Dužijanca",

"Berbanski dani",

"Ujedinjene igre".