Dortmund je grad u njemačkoj pokrajini Sjevernoj Rajni-Vestfaliji, ima 590 hiljada stanovnika, te je sedmi po veličini grad u Njemačkoj i 34. u Evropskoj uniji. Grad je poznat po nazivu "zelena metropola" jer gotovo polovinu teritorije čine šume, poljoprivredna područja i prostori sa prostranim zelenim parkovima kao što su Vestfalenpark i Rombergpark.

Dortmund se kao i svi ostali gradovi Sjeverne Rajne-Vestfalije nalazi pod uticajem maritimnosti, što se ogleda u blagim zimama. Ima umjereno toplu vlažnu klimu sa prosječnom temperaturom najtoplijeg mjeseca od 24°C, dok temperatura najhladnijeg mjeseca ne prelazi ispod -3°C.

Grad je dio konurbacije Rur - niza povezanih gradova u zapadnom dijelu Njemačke uz rijeke Rajnu i Rur koji se proteže od Bona i Kelna do Dortmunda i Hama. Konurbacija Rur sastoji se od mnogo samostalnih gradova koji su međusobno povezani i u stvarnosti funkcionišu kao jedan grad. U prostoru Rura postojala su značajna nalazišta uglja, koja su bila temelj razvoja industrije.

Najpoznatija crkva u gradu je romaničko-gotička crkva sv. Reinolda (Reinoldikirche). Značajne su i crkve sv. Petra i sv. Marije. U gradu postoji mnogo parkova, najznačajniji je Signal Iduna Park u kojem se nalazi stadion fudbalskog kluba Borusia. Dortmund je industrijski centar, te u njemu postoje mnogi spomenici industrijske arhitekture (dio Evropske rute industrijske baštine).

Herceg Novi, grad sa specifičnom mikroklimom i više od 200 sunčanih dana godišnje, postaje jedna od najposjećenijih turističkih destinacija Crne Gore.

Smješten na ulazu u jedan od najljepših svjetskih zaliva Boku Kotorsku i podno planine Orjen Herceg Novi turistima nudi bogato spomeničko nasljeđe, manastire i crkve, brojna utvrđenja poput Španjole, Kanli Kule, Sat Kule i nadaleko poznata stepeništa, po kojima je i dobio nadimak „Grad od skalina“.

Prvo ime Herceg Novog je bilo Sveti Stefan, kada je i osnovan 1382. godine u sastavu Kraljevine Bosne za vrijeme vladavine kralja Tvrtka Prvog Kotromaniću. Tvrtkova želja je bila da Kraljevina Bosna dobije sopstvenu luku kako bi bila trgovinski nezavisan od Dubrovnika. Dubrovčani su stoga blokirali grad i primorali Tvrtka da prizna njihov monopol nad trgovinom soli. Poslije Tvrtkove smrti, vojvoda Sandalj Hranić Kosača je zadobio naselje.

Svoje današnje ime, Herceg Novi, dobio je u vrijeme vladavine Sandaljevog sestrića, hercega od Svetoga Save Stefana Vukčića Kosače, kada je doživio i najveći procvat i razvoj. Turci ga osvajaju 1482. godine i vladaju njime dva vijeka, sve do 1687. godine.

Nakon toga na njegovom tlu smjenjuju se razni narodi i civilizacije, ostavljajući duboke tragove na istoriju, kulturu i ukupan razvoj ovoga kraja. Nakon Turaka grad osvajaju Mlečani, koji vladaju sve do propasti Mletačke republike 1797. godine. Od tada dolazi do čestih promjena uprave u Herceg Novom.

Hrceg Novi je poznat po izrazito bogatom kulturnom programu koji u ljetnjim mjesecima obuhvata prije svega tradicionalni filmski i muzički festival. Naravno, manifestacije se značajnim djelom organizuju i ostalih mjeseci, što doprinosi da grad „živi“ tokom čitave godine.