Hanover je glavni grad Donje Saksonije, centar sjeverne Njemačke i 13. grad po veličini u državi. Hanover je dugo bio vezan za englesku aristokratiju, počevši od princeze Sofije supruge kralja Ernsta Augusta, izbornika Svetog Rimskog Carstva 1692. godine. Hanover, iako nema puno stanovnika (malo više od 500 hiljada), može se pohvaliti sa više visokoškolskih ustanova, a takođe je i industrijski, trgovinski i centar uslužnih djelatnosti cijele pokrajine.

Hanover je grad sajmova poznat po CeBIT-u i Hannover Messe, a 2000. godine bio je domaćin svjetske izložbe Expo 2000. Pored toga što je sajamski grad, Hanover je i festivalski centar poznat po atrakciji Oktoberfest Hanover, jednoj od najvećih svetkovina na svijetu.

Grad je takođe veoma značajan kulturni centar sa velikim brojem poznatih muzeja, galerija i pozorišta. Njegovi ogromni parkovi i bašte – Eilenriede, Maschpark sa jezerom, Lönspark, Zoološki vrt i Herrenhausen – opravdavaju krilaticu da je Hanover „Grad u državi“.

Hanover je osnovan u ranom srednjem vijeku na obali rijeke Lejne kao maleno selo na raskršću dva trgovačka puta, čiji su stanovnici živjeli od ribarenja i prevoženja putnika preko rijeke. Prvi put se spominje 1241. u dokumentu kojim mu vojvoda Oton I priznaje gradske privilegije.

U 14. vijeku grad je zaštićen zidinama, a u njega se moglo ući kroz troje gradskih vrata koja su se zvala Lajntor, Ajegidijentor i Štajntor. Grad je jako stradao u 88 bombaša napada za vrijeme Drugog svjetskog rata, kada su porušene dvije trećine zgrada.

Postoji nekoliko stvari po kojima se Hanover izdvaja od drugih gradova Njemačke i po čemu je postao poznat u cijelom svijetu: Tamo se govori najpravilniji njemački jezik; on je IT centar svijeta tokom marta, mjeseca održavanja CeBIT-a i mjesto koje za nedelju dana ugosti onoliko gostiju koliko ima stanovnika – oko pola miliona.

Njegovi stanovnici tvrde da je jedan od najudobnijih gradova za život u Njemačkoj, a kada uvidite kako je uređen sistem po kome grad funkcioniše, poželjećete da i se i sami nazovete stanovnikom ovog grada.

Hanover ima čuvenu Eilenriede šumu, vrlo impozantne površine (650 hektara), koja se jednim krakom spušta skroz do jezera kod Gradske kuće. Jedna od glavnih turističkih atrakcija je plovidba čamcem po jezeru, a zatim relaksirajuća šetnja šumom. Šuma je divno uređena, sa širokim stazama (ukupno ima 42 km šumskih staza). U okviru šume nalazi se i veliki zoološki vrt, koji je kompletno uređen prije 10tak godina. Od nosoroga, gorila, pelikana, pa do domaćih životinja – sve je tu – uključujući i veliki zabavni park za djecu, rečicu „Zambezi“ koja vijuga po zoo vrtu i po kojoj plove brodići iz kojih možete videti životinje iz vrlo neuobičajenog ugla.

Zapadno od parka je Stadion – Niedersachsen-Stadion koji je sagrađen 1954. i vrlo interesantan podatak je da je on izgrađen od krša i ostataka zgrada koje su uništene tokom II svjetskog rata.

Kad pogledate šta sve ovaj grad nudi, onda ne čudi što je bio domaćin „EXPO 2000“, velike evropske kulturne manifestacije. U Hanoveru sve vrvi od skulptura: Ogromno stopalo izvajano u kamenom bloku, zmija koja izvire iz poda železničke stanice, skulptura blizu jezera, spomenik recikliranim balama otpada blizu Istorijskog muzeja, skulptura čoveka na klupi u Luisenstrasse, tramvajska stanica Steintor neobično žuto-crno umetničko djelo orijentir za turiste itd… Zgrada Univerziteta je vrlo impresivna, prvobitno namenjena za dvorac kraljevske porodice.

Zenica je grad u Zeničko-dobojskom kantonu, u srednjem dijelu Bosne i Hercegovine. Ekonomsko je sjedište geografske regije Srednje Bosne, i, pored Travnika i Jajca je najvažniji grad tog dijela države.

Po posljednjem službenom popisu stanovništva iz 2013. godine, opština Zenica imala je 115.134 stanovnika, raspoređenih u 81 naselju. Opština Zenica se nalazi u sastavu Federacije Bosne i Hercegovine. Sredinom 2007 godine opština Zenica kao jedinstvena urbana cjelina proglašena je gradom.

Zenica je poznat industrijski centar. U dosadašnjoj politici razvoja dominirale su bazne grane industrije (proizvodnja željeza i čelika i rudarstvo). Eksploatacija mrkog uglja u Zenici je otpočela 1880. godine, a proizvodnja čelika 1892. godine.

Premda Zenica u ratnom periodu (1992-1995) nije pretrpjela ratna razaranja u onoj mjeri kao neka druga mjesta u Bosni i Hercegovini ipak se mora konstatovati da je rat ostavio značajne posljedice po privredu. One se ogledaju prvenstveno u obustavljanju kontinuiranog procesa proizvodnje čelika i velikom smanjenju proizvodnje.

Ratarstvo i stočarstvo imaju značajne preduslove za daljnje povećanje proizvodnje uz veću primjenu agro-tehničkih mjera. U ratarskoj proizvodnji najzastupljenija je proizvodnja kvalitetnog krompira sa značajnim tržnim viškovima, mrkve, luka, kukuruza, pšenice i povrća. Izvan Zenice cijenjen je i tražen poznati ovčiji sir.

U Zenici radi 19 osnovnih i 12 srednjih škola. Između ostalih tu je osnovna muzička škola, osnovna specijalna škola, te katolički školski centar koji ima osnovnu školu i gimnaziju.

Zenica je univerzitetski grad. U Zenici djeluje nekoliko fakulteta: mašinski, metalurški, pedagoški, pravni, ekonomski, zdravstveni i islamski pedagoški fakultet.