Hanover je glavni grad Donje Saksonije, centar sjeverne Njemačke i 13. grad po veličini u državi. Hanover je dugo bio vezan za englesku aristokratiju, počevši od princeze Sofije supruge kralja Ernsta Augusta, izbornika Svetog Rimskog Carstva 1692. godine. Hanover, iako nema puno stanovnika (malo više od 500 hiljada), može se pohvaliti sa više visokoškolskih ustanova, a takođe je i industrijski, trgovinski i centar uslužnih djelatnosti cijele pokrajine.

Hanover je grad sajmova poznat po CeBIT-u i Hannover Messe, a 2000. godine bio je domaćin svjetske izložbe Expo 2000. Pored toga što je sajamski grad, Hanover je i festivalski centar poznat po atrakciji Oktoberfest Hanover, jednoj od najvećih svetkovina na svijetu.

Grad je takođe veoma značajan kulturni centar sa velikim brojem poznatih muzeja, galerija i pozorišta. Njegovi ogromni parkovi i bašte – Eilenriede, Maschpark sa jezerom, Lönspark, Zoološki vrt i Herrenhausen – opravdavaju krilaticu da je Hanover „Grad u državi“.

Hanover je osnovan u ranom srednjem vijeku na obali rijeke Lejne kao maleno selo na raskršću dva trgovačka puta, čiji su stanovnici živjeli od ribarenja i prevoženja putnika preko rijeke. Prvi put se spominje 1241. u dokumentu kojim mu vojvoda Oton I priznaje gradske privilegije.

U 14. vijeku grad je zaštićen zidinama, a u njega se moglo ući kroz troje gradskih vrata koja su se zvala Lajntor, Ajegidijentor i Štajntor. Grad je jako stradao u 88 bombaša napada za vrijeme Drugog svjetskog rata, kada su porušene dvije trećine zgrada.

Postoji nekoliko stvari po kojima se Hanover izdvaja od drugih gradova Njemačke i po čemu je postao poznat u cijelom svijetu: Tamo se govori najpravilniji njemački jezik; on je IT centar svijeta tokom marta, mjeseca održavanja CeBIT-a i mjesto koje za nedelju dana ugosti onoliko gostiju koliko ima stanovnika – oko pola miliona.

Njegovi stanovnici tvrde da je jedan od najudobnijih gradova za život u Njemačkoj, a kada uvidite kako je uređen sistem po kome grad funkcioniše, poželjećete da i se i sami nazovete stanovnikom ovog grada.

Hanover ima čuvenu Eilenriede šumu, vrlo impozantne površine (650 hektara), koja se jednim krakom spušta skroz do jezera kod Gradske kuće. Jedna od glavnih turističkih atrakcija je plovidba čamcem po jezeru, a zatim relaksirajuća šetnja šumom. Šuma je divno uređena, sa širokim stazama (ukupno ima 42 km šumskih staza). U okviru šume nalazi se i veliki zoološki vrt, koji je kompletno uređen prije 10tak godina. Od nosoroga, gorila, pelikana, pa do domaćih životinja – sve je tu – uključujući i veliki zabavni park za djecu, rečicu „Zambezi“ koja vijuga po zoo vrtu i po kojoj plove brodići iz kojih možete videti životinje iz vrlo neuobičajenog ugla.

Zapadno od parka je Stadion – Niedersachsen-Stadion koji je sagrađen 1954. i vrlo interesantan podatak je da je on izgrađen od krša i ostataka zgrada koje su uništene tokom II svjetskog rata.

Kad pogledate šta sve ovaj grad nudi, onda ne čudi što je bio domaćin „EXPO 2000“, velike evropske kulturne manifestacije. U Hanoveru sve vrvi od skulptura: Ogromno stopalo izvajano u kamenom bloku, zmija koja izvire iz poda železničke stanice, skulptura blizu jezera, spomenik recikliranim balama otpada blizu Istorijskog muzeja, skulptura čoveka na klupi u Luisenstrasse, tramvajska stanica Steintor neobično žuto-crno umetničko djelo orijentir za turiste itd… Zgrada Univerziteta je vrlo impresivna, prvobitno namenjena za dvorac kraljevske porodice.

Grad Tuzla administrativni je centar te privredni, kulturni i obrazovni centar Tuzlanskog kantona i ekonomsko-geografske regije sjeveroistočne Bosne. Tuzla je pretežno industrijski grad, centar istoimene opštine i Tuzlanskog kantona.Takođe je i privredni, kulturni, sportski, obrazovni centar sjeveroistočne Bosne i Hercegovine, u dolini planine Majevice.

Grad je poznat po hemijskoj i motornoj industriji. Naročito je poznat po velikom bogatstvu solju, po kojoj je i dobio ime (iz turskog jezika: „tuzi“ znači „so"), te ovaj grad leži na velikom broju rudnika soli.

Prirodni resursi i bogata nalazišta energetskih i mineralnih sirovina bili su opredjeljujući  faktor za usmjeravanje dosadašnjeg privrednog  razvoja ovog područja, a ujedno su i važan oslonac budućeg razvoja.

Tuzlu je najstarijim ili jednim od najstarijih naselja u Evropi učinila njena posebna geološka prošlost. Naime, veliki dio Evrope, u davnoj geološkoj prošlosti, predstavljao je dno Panonskog mora. I posljednji ostaci ovoga mora povukli su se sa sadašnje površine prije 10 miliona godina. Samo ispod Tuzle ovo more ostavilo je trag u vidu 350 miliona tona slanih stijena i slane vode. Slana voda izbijala je na površinu, ljudi su je prerađivali u so još u neolitu. Poslije su oformili bunare, koji su postajali sve savremeniji, a slana voda je vremenom postala osnovom hemijske industrije u savremenoj Tuzli.

18. jula 2003. godine, lokalne vlasti su odlučili da veliku količinu slane vode izvuku na površinu, u prethodno pripremljeno dno, tako je Tuzla danas jedini grad u Evropi koji ima slano jezero i jedini grad na svijetu čije je slano jezero istovremeno i kupalište i plaža u najužem istorijskom centru grada. Voda slanog Panonskog jezera je navodno i ljekovita.

Tuzla ima veliku industrijsku tradiciju, zasnovanu na bogatim nalazištima soli i uglja.

Danas je Tuzla grad nove energije, posljednjih godina doživljava veliku ekspanziju gradnje, naglog i brzog razvoja.