Da je Švajcarska zemlja koju s pravom nazivaju domovinom mliječne čokolade govori podatak da svaki stanovnik pojede više ove čarobne poslatice nego stanovnik bilo koje druge zemlje. Njemački, Italijanski, Francuski i Retromanski su zvanični jezici. Najviše se ponose satovima, čokoladama, sirevima kao i pedantnošću svojih građana.

Cirih glavni grad kantona koji broji nešto više od milion stanovnika, ima oko 400.000 stanovnika. Prema istraživanju 2006. godine proglešen je za mjesto sa najboljim kvalitetom života. Na obali jezera Cirih, gdje rijeka Limat ističe iz jezera, Cirih se od alpskog gradića pretvorio u metropolu, centar istoimenog kantona, gdje se čuju svi svjetski jezici. Od mjestašca u podnožju brda Utilberg, gdje je Johana Špri napisala jednu od najljepših dječijih knjiga,“Hajdi“, sada je finansijska prestonica Švajcarske i globalno bankarsko tržište. Jedan od prvih gradova u Evropi koji je počeo da uvozi vunu, svilu i lan. Danas je jedan od najuspješnijih poslovnih centara Evrope.

Cirih ima umjereno kontinentalnu klimu sa proječnom gogišnjom temperaturom od 9 °C. Vjetrovi sa zapada posebno utiču na klimu i donose padavine. Najhladniji mjesec je januar sa prosječnom temperaturom od 0,2 °C, dok je najtopliji jul sa prosječnom temperaturom od 17 °C.

Šta posjetiti u Cirihu

Lindenhof, veliki park, nulta tačka Ciriha. Ljudi ovdje nerijetko igraju šah dok zagrljeni parovi sjede na klupama ili zidićima i uživaju u pogledu na rijeku Limat. Ovdje je primljeno hrišćanstvo, započet pokret reformacije.

Crkva Fraumunster, osnovana u IX vijeku. Ovdje su aristokratske žene živjele i sve do reformacije imale isključivo pravo da kuju novac. Pored elegantnog tornja ova crkva je posebno privlačna po vitraži slavnog umjetnika Marka Šagala iz 1970. godine.

Crkva svetog Perta je posebna po tome što ima najveći brojčanik na svijetu, čiji prečnik iznosi 8.64 metra.

Grosminster, romanička crkva iz 11. vijeka čiji su tornjevi prepoznatljiv detalj grada. Prema legendi, crkvu je gradio Karlo Veliki. Do vrha tornja je 187 stepenika, odakle se pruža pogled na cijeli grad.

Muzej igračaka gdje se može vidjeti kakvim su se igračkama igrala djeca od 18. do sredine 20.vijeka.

Muzej umjetnosti u kojem se mogu vidjeti djela velikih umjetnika poput Picasa, Munaka i Šagala.

Muzej Atal, muzej gdje su smeštene prave kosti dinosaurusa.
 

Milano je glavni grad italijanske regije Lombardije i milanske Provincije. Drugi po veličini grad u Italiji naseljava oko 1,3 miliona stanovnika, dok je gradsko područje peto najveće u Evropskoj uniji sa procjenjenim stanovništvom od 4,3 miliona.

Grad je pod nazivom Mediolanum osnovao keltski narod Insubri. 222 p.n.e. osvajaju ga Rimljani, te je grad postao vrlo uspješan pod Rimskim Imperijem. Kasnije su Milanom vladale porodice Viskonti i Sforca, Španci u 16. vijeku i Austrijanci u 18. Godine 1796. Milano je osvojio Napoleon Bonaparta i ustanovio ga 1805. glavnim gradom Kraljevstva Italije. U doba Romantizma, Milano je bio važno kulturno središte Evrope u kojem je djelovao niz umjetnika, kompozitora i značajnih književnih ličnosti.

Milano je cijenjen kao svjetsko središte mode i dizajna, sa velikim globalnim uticajem u trgovini, industriji, muzici, sportu, književnosti, umjetnosti i masovnim medijima, što gradu donosi status "Alfa globalnog grada". Lombardijski metropolis posebno je poznat po modnim kućama i trgovinama, kao u čuvenoj ulici Montenapoleone, i Galeriji Viktora Emanuela, koja se smatra najstarijim trgovačkim centrom u svijetu.

Takođe, Milano je veoma poznat po muzičkoj, posebno opernoj tradiciji, kao dom više značajnih kompozitora, (Đuzepe Verdi) i teatara (Teatro alla Scala). Milano je poznat i po nekoliko značajnih muzeja, akademija, palata, crkava i biblioteka (Akademija Brera i Castello Sforzesco), i po dva slavna fudbalska tima: Milan i Inter. Sve navedeno Milano čini jednom od najpopularnijih turističkih destinacija u Evropi, sa više od dva miliona posjeta godišnje.

ŠTA POSJETITI U MILANU

Milano je godinama jedan od najposjećenijih gradova Italije. Spoj modernog i rustičnog pružaju mogućnost ojećaja čari urbanog grada, dok u nekom od kafića uživate u italijanskom espresu.

1) Milanska katedrala (Duomo di Milano) sjedište je milanske arhiepiskopije. Građena od kraja 14. do sredine 19. vijeka katedrala u Milanu je druga po veličini u Italiji (od nje je veća samo Bazilika svetog Petra u Rimu) i druga po veličini gotička katedrala na svijetu, poslije katedrale u Sevilji.

2) Tajna večera (Leonarda da Vinčija) jedno je od najvećih svjetskih umjetničkih remek-djela. Slikana tehnikom freske, nastala je u periodu renesanse, vjerovatno između 1494. do 1498. godine. Tajna večera se nalazi u dominikanskoj crkvi Santa Marija de la Gracije. Slika je preživela bombaški napad saveznika 1943; međutim vlažni zidovi unutar crkve, ubrzo su uzrokovali konstantno pogoršavanje stanja freske. Kompleksni i radikalni postupak restauracije je dovršen u drugoj polovini 1990ih, tako da je djelo od tada opet dostupno javnosti.

3) Milanska skala (Teatro alla Scala) je čuvena operska kuća u Milanu i nalazi se na istoimenom trgdu, Piazza della Scala. Neoklasična zgrada pozorišta izgrađena je u periodu 1776-1778. na mjestu nekadašnje crkve Santa Marija dela Skala. Teatar je svečano otvoren trećeg avgusta 1778. godine, a prva izvedena opera bila je " Europa riconosciuta " Antonija Salijerija. Operska sezona u Milanskoj skali tradicionalno počinje na dan zaštitnika grada Svetog Ambrozija, sedmog decembra.

4) Galerija Brera jedna je od najvećih galerija u Milanu i u svojoj kolekciji sadrži nekoliko remek-djela italijanske umjetnosti od 14. do 20. vijeka. U kolekciji galerije nalaze se neka od najznačajnijih djela Rafaela, Tintoreta, Andree Mantenja, Kanaleta, Žak-Luj Davida, Antonija Kanova i mnogih drugih.

5) Stadion Đuzepe Meaca, poznatiji kao San Siro, fudbalski je stadion dva poznata evropska kluba, i velika rivala: Milana i Intera. Stadion Đuzepe Meaca je drugi najveći stadion u Evropi, poslije stadiona Kamp Nou u Barseloni. Ime je dobio po proslavljenom italijanskom napadaču Đuzepeu Meaci koji je u svojoj karijeri nastupao za tri najveća i najpopularnija italijanska kluba: Inter, Milan i Juventus. Napravljen za SP u fudbalu 1934, na kome je održano finale turnira, renoviran je takođe zbog SP 1990. godime, ali je finale tada igrano u Rimu. Stadion Đuzepe Meaca je jedan od 29 stadiona u Evropi sa dozvolom od 5 zvjezdica UEFA, što znači da na njemu mogu da se održavaju finala Lige šampiona.