Venecija je glavni grad istoimene italijanske pokrajine Venecije, u regiji Venetu sa oko 272.000 stanovnika. Od 272,000 stanovnika u Veneciji, oko 62,000 stanuje u istorijskom središtu na ostrvu, a većinom u kopnenom dijelu grada, Mestre. Mestre je povezan sa Venecijom starijim željezničkim (1846.) i novijim automobilskim mostom (1933.), nazvanim Ponte della Libertà (Most Slobode). Mestre je najveće naselje u Italiji koji nema status autonomnog grada.

Grad je poznat po kanalima, gondolama i bogatoj istoriji, većinom nezavisnog grada koji je bio središte Mletačke Republike.

Grad se nalazi na 117 manjih ostrva u močvarnoj venecijanskoj laguni u venecijanskom zalivu na sjeveru Jadranskog mora. Laguna se prostire uz italijansku obalu između ušća rijeka Po na jugu, i Pijava na sjeveru.

Najznačajnije turističke atrakcije grada su:

• Trg svetog Marka (talijanski: Piazza San Marco) je glavni gradski trg u Veneciji. Jedan je od rijetkih drevnih evropskih trgova koji su pješačka zona, bez saobraćaja koji se obavlja samo kanalima. Svi ostali trgovi u Veneciji se, zbog manje veličine, ne zovu piazza nego campi. Trg potječe iz malenog otvorenog trga ispred stare bazilike sv. Marka iz 9. stoljeća. God. 1177. uvećan je i dobio je današnji oblik, kada su zatrpani mala luka i kanal Batario, koji su do tada izolirali Duždevu palaču od trga.
• Bazilika svetog Marka je venecijanska katedrala i najpoznatija crkva u Veneciji i primjer vizantijske arhitekture u Evropi. Nalazi se na trgu sv. Marka u četvrti (sestiere) San Marco koja je spojena na duždevu palatu. Izvorno je bazilika bila kapela vladara Venecije, a ne zvanična gradska katedrala, dok 1807. godine nije postala sjedište venecijanske nadbiskupije.
• Duždeva palata (Palazzo Ducale) je gotička palata koja je služila kao rezidencija duždeva (izabranih vojvoda) Mletačke Republike. Bilo je uobičajeno da nakon izbora, svaki dužd napusti svoj dom i nastani se u palati u trajanju svog mandata.

Požarevac je značajan administrativni, ekonomski i kulturni centar Srbije, nalazi se na osamdesetak kilometara jugoistočno od Beograda. Smješten je između tri rijeke: Dunava, Velike Morave i Mlave i ispod brda Čačalica.

Požarevac je, kako privredni i kulturni, tako i administrativni centar i sedište Braničevskog okruga, od velikog značaja za cio region. Braničevski okrug pored Požarevca obuhvata i opštine Veliko Gradište, Golubac, Žabari, Žagubica, Kučevo, Malo Crniće i Petrovac.

Grad se prvi put pominje 1476. godine, a postao je poznat poslije Požarevačkog mira zaključenog 1718. godine između Austrije i Turske. Prva škola i jedna od najstarijih u Srbiji osnovana je u okviru lokalne pravoslavne crkve još 1733. godine (danas nosi ime Dositeja Obradovića).

Procvat doživljava dolaskom knjaza Miloša Obrenovića na vlast. Njegovom zaslugom u Požarevcu je 1819. godine podignuta Saborna crkva, dvor-konak (1825. godine) i nova čaršija (1827. godine). Godine 1842. Požarevljani su dobili pozorište, gdje je održana i premijera „Romea i Julije“, i uopšte nekog djela Vilijema Šekspira, na Balkanu.

U okolini Požarevca se nalazi veći broj značajnih arheoloških nalazišta a najveće je Viminacium u okolini Kostolca. Požarevac je poznat i po Ljubičevskim Konjičkim Igrama koje se tradicionalno održavaju svake prve nedelje u septembru na Požarevačkom Hipodromu.