Novo Mesto je jedan od većih gradova u Sloveniji i najvažnije naselje Regije Jugoistočne Slovenije, odnosno dela države između Ljubljane i Zagreba. Novo Mesto je i upravno središte istoimene opštine Novo Mesto.

Novo Mesto je više vekova bio u posedu Habzburgovaca. 1918. godine ono dobija današnji naziv i priključuje se Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnije Jugoslavija, da bi danas bio jedan od vodećih gradova Slovenije.

Reljef: Novo Mesto se smestilo u središu pokrajine Dolenjske, u dolini reke Krke, na mestu prelaska njene doline iz klisurastog dela u šire polje. Oko grada pruža se pobrežje, a najstariji deo grada se i zove „Breg“, zbog položaja na bregu iznad Krke.

Klima: U gradu vlada umereno kontinetalna klima.

Vode: Kroz grad protiče reka Krka i deli grad na stari i novi deo.

Novo Mesto je jedan od slovenačkih gradova sa najburnijim razvojem tokom poslednjih 100ak godina. Razlog ovome je razvoja saobraćajnih veza Slovenije sa Istokom, koje su se očitovale izgradnjom savremenog auto-puta pored naselja. Zahvaljujući dobrom položaju u gradu se razvial prvenstveno laka industrija, ali i industrija vozila i kozmetička industrija.

Grad Tuzla administrativni je centar te privredni, kulturni i obrazovni centar Tuzlanskog kantona i ekonomsko-geografske regije sjeveroistočne Bosne. Tuzla je pretežno industrijski grad, centar istoimene opštine i Tuzlanskog kantona.Takođe je i privredni, kulturni, sportski, obrazovni centar sjeveroistočne Bosne i Hercegovine, u dolini planine Majevice.

Grad je poznat po hemijskoj i motornoj industriji. Naročito je poznat po velikom bogatstvu solju, po kojoj je i dobio ime (iz turskog jezika: „tuzi“ znači „so"), te ovaj grad leži na velikom broju rudnika soli.

Prirodni resursi i bogata nalazišta energetskih i mineralnih sirovina bili su opredjeljujući  faktor za usmjeravanje dosadašnjeg privrednog  razvoja ovog područja, a ujedno su i važan oslonac budućeg razvoja.

Tuzlu je najstarijim ili jednim od najstarijih naselja u Evropi učinila njena posebna geološka prošlost. Naime, veliki dio Evrope, u davnoj geološkoj prošlosti, predstavljao je dno Panonskog mora. I posljednji ostaci ovoga mora povukli su se sa sadašnje površine prije 10 miliona godina. Samo ispod Tuzle ovo more ostavilo je trag u vidu 350 miliona tona slanih stijena i slane vode. Slana voda izbijala je na površinu, ljudi su je prerađivali u so još u neolitu. Poslije su oformili bunare, koji su postajali sve savremeniji, a slana voda je vremenom postala osnovom hemijske industrije u savremenoj Tuzli.

18. jula 2003. godine, lokalne vlasti su odlučili da veliku količinu slane vode izvuku na površinu, u prethodno pripremljeno dno, tako je Tuzla danas jedini grad u Evropi koji ima slano jezero i jedini grad na svijetu čije je slano jezero istovremeno i kupalište i plaža u najužem istorijskom centru grada. Voda slanog Panonskog jezera je navodno i ljekovita.

Tuzla ima veliku industrijsku tradiciju, zasnovanu na bogatim nalazištima soli i uglja.

Danas je Tuzla grad nove energije, posljednjih godina doživljava veliku ekspanziju gradnje, naglog i brzog razvoja.