Red vožnje Novi Kneževac do Subotica

Autobus od NOVI KNEŽEVAC do SUBOTICA ne prolazi kroz druge gradove ili veća značajna mjesta. Prvi autobus kreće u 10:04, dok posljednji polazak možete uhvatiti u 12:13. Dužina puta je oko 47 km. Prosječno trajanje putovanja po redu vožnje je 53 min.
Prtljag se obično plaća po torbi na svim polascima u zavisnosti od prevoznika. Na linijama saobraćaju autobusi visoke i srednje turističke klase dok na kraćim relacijama neki prevoznici organizuju putovanje turističkim kombijima ili malim autobusima.
Red vožnje NOVI KNEŽEVAC - SUBOTICA postoji za sljedeće dane:
ponedjeljak
utorak
srijeda
četvrtak
petak
subota
nedjelja

Novi Kneževac se nalazi na severoistoku Banata, na tromeđi Srbije, Mađarske i Rumunije, pokraj Tise. Područje opštine Novi Kneževac prostire se na 308 kilometara kvadratnih, ima oko 13.000 stanovnika, a predstavlja privredno i kulturno središte ove regije.

Prvi pisani podaci o naselju Kenešne (N. Kneževac) nalaze se u spisima anonimnog notara ugarskog kralja Bele III o istoriji Mađara iz 12. veka. Tadašnji naziv upućuje na slovensko poreklo i označava sedište kneza. Kako je ovde vekovima bio najpovoljniji prelaz preko Tise, naselje je jedno vreme nosilo ime Rev Kanjiža, što znači skela Kanjiža.

Posle velike seobe Srba pod Arsenijem Čarnojevićem prve srpske porodice se naseljavaju u ovoj varoši, a Marko Đurković Servijski, trgovac iz Novog Sada, 1781. kupuje u Beču titulu i kneževački feud i tada počinje procvat ovog lepog gradića. Servijski gradi jednospratni barokni dvorac koji je i jedna od najstarijih građevina u Banatu. Kasnije njegovi potomci formiraju park uz Tisu i grade još tri dvorca koji su danas pravi mamac za turiste. Građenjem crkava i infrastrukture (bolnice, štamparija, pruga do Segedina), uvođenjem struje, 1913. godine, i bioskopa kada ga nisu imali mnogi evropski centri, gradić dobija sadašnji izgled, širokih ulica i sređenih parkova, a ime Novi Kneževac konačno 1935. godine.

U turističkoj ponudi ovog mesta su lov i ribolov, sa bogatstvom divljači i retkim primercima ptica u gustim šumama uz nasipe Tise sve do granice sa Mađarskom, i arheološka nalazišta iz 12. veka. Park koji se proteže uz reku, gde se nalazi i motel sa terasom nad samom Tisom, prosto mami posetioce, kao i priredbe „Leto na Tisi”, „Dani paprike”, kajakaške i veslačke regate, a biciklističkim stazama možete stići sve do granice.

Mnogi istoričari smatraju da je ovde sahranjen i čuveni osvajač Atila Bič božji. Nepravilni meandri Tise prema Senti, kažu, kriju možda mogilu od kamenja – prilikom sahrane verne vojskovođe su prvo skrenule deo reke a potom potopile grob osvajača za sva vremena.

Od Beograda do Novog Kneževca možete stići preko Novog Sada, Sente i Čoke ili banatskom stranom preko Zrenjanina i Kikinde putem kraćim za 20 kilometara. Svako ko je proveo samo nekoliko dana u ovom tihom mestu uz specijalitete od ribe i divljači i srpsko-mađarsku kuhinju, vraća mu se da „napuni baterije” za prebrzi adrenalinski život.

Subotica (mađ. Szabadka) je najsjeverniji grad u Republici Srbiji, drugi po broju stanovnika u Autonomnoj Pokrajini Vojvodini. Po popisu iz 2002. godine ima 99.471 stanovnika. Nalazi se na 10 km udaljenosti od granice Srbije sa Mađarskom. Administrativni je centar Sjevernobačkog okruga.

Subotica se prvi put pominje 1391. pod mađarskim imenom Zabadka. Godine 1527. Subotica je bila prijestonica kratkotrajne srpske države samoproglašenog cara Jovana Nenada. Osmanlijsko carstvo je vladalo gradom od 1542. do 1686, kada je postala posjed Habzburške monarhije. Od polovine 18. vijeka ime joj je promijenjeno u Sancta Maria, po austrijskoj carici Mariji Tereziji. Ime grada je ponovo promijenjeno 1779. u Maria Tereziopolis, a ime Subotica (Szabadka) joj je vraćeno 1845. Subotica je 1918. ušla u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Od 2007. Subotica ima status grada u Republici Srbiji.

Grad je smješten u Panonskoj niziji koji ima dugu tradiciju i bogato kulturno naslijeđe. Opština, koja obuhvata grad i 18 prigradskih naselja, prostire se na površini od 1.008 kvadratnih kilometara.

Subotica je, zahvaljući svom geografskom položaju i marljivim žiteljima, tokom vremena postala najznačajniji administrativno-upravni, industrijski, trgovački, saobraćajni i kulturni centar u sjevernoj Bačkoj, a obližnje Palićko jezero je čini i turističko-rekreativnim centrom šireg područja.

U blizini grada je i priključak koji Suboticu povezuje sa Mađarskom na sjeveru i Južnom Evropom preko Beograda na jugu. Takođe, Subotica je željeznički povezana sa cijelom Evropom.

U saobraćajnom pogledu Subotica se, u pravom smislu riječi, nalazi na raskrsnici puteva i pruga. U neposrenoj blizini Subotice prolazi autoput E-75, a u samom gradu se ukrštaju magistralni pravci prema Novom Sadu (M-22.1), Somboru i Kelebiji (Mađarska) (M-17.1), Horgošu (M-22.1) i Senti (M-24)(dio do autoputa E-75 je realizovan, a ostali dio je u planu). Trasa pruge Beograd - Budimpešta prolazi kroz urbano jezgro i tu se račva sa pružnim pravcima prema Somboru, Horgošu, Crvenki i Baji. Sve ove činjenice doprinose svrstavanju Subotice u jedan od značajnijih saobraćajnih čvorova u Republici Srbiji.

Značajnije godišnje manifestacije u Subotici su:

"Međunarodni sajam preduzetništva",

"Međunarodni filmski festival - Palić",

"Međunarodni festival pozorišta za djecu Oton Tomanić",

"Ljetne pozorišne večeri",

"Dužijanca",

"Berbanski dani",

"Ujedinjene igre".