Red vožnje Novi Sad do Bijeljina

Autobus od NOVI SAD do BIJELJINA ne prolazi kroz druge gradove ili veća značajna mjesta. Prvi autobus kreće u 06:00, dok posljednji polazak možete uhvatiti u 19:30. Dužina puta je oko 118 km. Prosječno trajanje putovanja po redu vožnje je 02 sata i 54 min. S obzirom da autobus prelazi preko graničnog prijelaza moguća su i duža zadržavanja u tijeku turističke sezone. Obavezno ponesite identifikacijska dokumenta. Posada autobusa će kreirati spisak imena putnika prilikom prijelaza granice.
Prtljaga se obično plaća po torbi na svim polascima u ovisno od prijevoznika. Na linijama saobraćaju autobusi visoke i srednje turističke klase dok na kraćim relacijama neki prijevoznici organizuju putovanje turističkim kombijima ili malim autobusima.
Red vožnje NOVI SAD - BIJELJINA postoji za sljedeće dane:
ponedjeljak
utorak
srijeda
četvrtak
petak
subota
nedjelja

Autobuski prijevoznici koji saobraćaju na relaciji od NOVI SAD do BIJELJINA su:Tourist Company Laktaši, Bosnaekspres Doboj.

Novi Sad je drugi po veličini grad u Srbiji, ujedno i glavni grad Autonomne pokrajine Vojvodine. Svojom pozicioniranošću na jednoj od glavnih evropskih reka – Dunavu, oduvek je bio na raskršću najvažnijih puteva. 
Njegovo područje naseljava između trista i četristo hiljada ljudi ponosnih na viševekovnu tradiciju svog grada, koja obuhvata temeljne institucije srpske kulture: Maticu srpsku, Srpsko narodno pozorište, Sterijino pozorje, kao i razna arhitektonska obeležja poput atraktivnog starog gradskog jezgra, mnogobrojne muzeje i sedamnaest manastira sa salašima u neposrednoj okolini.  Domaćin je brojnih svetski poznatih manifestacija i festivala poput „EXIT“ festivala, njegovog zaštitnog znaka zahvaljujući kome poseduje raznolikost ponude neophodne za što bolju pozicioniranost na turističkoj mapi sveta. Novi Sad je multikonfesionalna i multinacionalna sredina u kojoj se pripadnost manjinama doživljava kao prednost, čemu svjedoče specijalizovane katedre Univerziteta na kojima se nastava održava na jezicima nacionalnih manjina ili je namenjena njihovom izučavanju. 

Najatraktivnija turistička obeležja Novog Sada

Dunav
Dunav je jedan od glavnih simbola Novog Sada duž kojeg se prostire čuveno šetalište „Beogradski kej“ sa brojnim plažama od kojih je najlepša i najposećenija „Štrand“ plaža. Predstavlja specijalni rezervat prirode kao stanište jedinstvenih vrsta ptica, od kojih je Koviljsko – petrovaradinski rit od međunarodnog značaja. 

Petrovaradinska tvrđava 
Predstavlja najznačajniji kulturno – istorijski spomenik koji datira iz XVII i XVIII veka. Unutar njenih zidina smešten je Muzej grada Novog Sada, Akademija umetnosti, Opservatorija i Arhiv grada. Ova tvrđava je tokom jula meseca tradicionalno domaćin najboljeg evropskog festivala „EXIT“-a.

Staro gradsko jezgro
Gradske ulice krase nekoliko grandioznih palata s kraja devetnaestog i početka dvadesetog veka: Tanurdžićeva, Menratova, Vatikan, Klajnova. Ovde se nalazi i najstarija kuća sagrađena u prvoj polovini osamnestog veka kao i brojni sakralni objekti koji pripadaju različitim veroispovestima.  

Fruška gora sa manastirima
Fruška gora obuhvata nacionalni park na čijem se području nalazi sedamnaest zadužbina srpskih despota, manastira podignutim u periodu od XV do XVIII veka. Sa svojim raznovrsnim prirodnim resursima - šumovitim predelima,  jedinstvenom florom i faunom, prirodnim rezervatima, brojnim jezerima i planinskim stazama nalazi se delom predstavlja jedno od najsadržajnijih turističkih celina u Podunavlju.

Salaši
Ono što turističku ponudu Novog Sada čini dodatno jedinstvenom su salaši koji svojim krajnje autentičnim izgledom podsećaju na prošla vremena panonskih ruralnih naselja. Ova naselja čuvaju tradicionalni duh ovog područja i uglavnom se prostiru na teritorijama  Čeneja, Veternika, Begeča i Kaćkog atara.

Novosadski sajam
Prestižno mesto na kojem se u toku jedne godine organizuje i do dvadeset sajmova i izložbi kao i približno oko četristo događaja u okviru kongresnog centra „Master“.  Osnovan je početkom XX veka i  prostire se na površini od 22,6 hektara a godišnje ga poseti oko 1 200 000 ljudi. 

FESTIVALI

„Kubanero salsa“ – maj; Serbia fashion week – april, novembar; Cinema city – jun i jul; Festival uličnih svirača – septembar; Novosadski samba karneval – avgust; „Exit“ – jul;“Interfest“ – jun; „Youth fair“ – jul; „Zmajeve dečje igre“ – jun; „Sterijino pozorje“ – maj i jun; Poljoprivredni sajam – maj; „Nomus“ – april; 

KULTURNI ŽIVOT

Pozorišta – Srpsko narodno pozorište, Novosadsko pozorište, Pozorište mladih, Novosadski novi teatar, Teatar „34“
Muzeji – Muzej Vojvodine, Muzej grada Novog Sada, Muzej savremene umetnosti Vojvodine
Galerije – Galerija Matice srpske, Spomen zbirka Pavla Beljanskog, Poklon zbirka Rajka Mamuzića, Galerija atelje „61“
Bioskop – „Arena Cineplex“
Kulturni centri – Kulturni centar Novog Sada, Omladinski centar, Studentski kulturni centar, Dečji kulturni centar

NOĆNI ŽIVOT
Barovi
„Giardino“, Gradska kafana, „Dva psa“, „The pabić“, „Wake up juice bar“, „Radio cafe 021“, „Jollytravel“, „Incontro“, „Dva anđela“, „Kafemat“, „Buddha bar“, „Atelje“

Klubovi
„London pub“, „Muzej“, „Jazz club wheels“

Salaši
„137“, „Pajin salaš“, „Brkin salaš“, „Mitin salaš“, „Cvejin salaš“, „Etno kuća“

Čarde
„Čarda Cesla“, „Aqua Doria“, „Tako je suđeno“, „Dunavska terasa“, „Noina arka“,  „Kućerak kod česme“, „Ribarska noć“, „Čarda Mačak“, „Čarda na Kamenjaru“, „Čarda Kod Braše“, „Čarda na jami“, „Plavi Dunav“, „Dunavac“

SMEŠTAJ

Hoteli
„Best Western Prezident“, „Park“, „Leopold“, „Aleksandar“, „Centar“, „Gymnas antik“, „Master“, „Novi Sad“, „Sole mio“, „Planeta Inn“, „Dash“, „Aurora“, „Arta“, „Norcev“, „Panorama“, „Putnik“, „Vojvodina“, „Vigor“, „Rimski“, „Pobedonosac Sveti Geogrije“

Hosteli
„Varad INN“, „Downtown“, „Zlatna greda“, „Terasa“, „Kutak“, „Centar“, „ NS Rental studio“, „Frenky“

ŠOPING - TC „Sad Novi Bazaar“, TC „Spens“, TC „Big

Bijeljina je grad i središte istoimene opštine u sjeveroistočnom dijelu Republike Srpske. Površina opštine je 734 km², a ukupni broj stanovnika iznosi otprilike 114.663. Grad je istorijsko središte Semberije i jedan od najbogatijih gradova Bosne i Hercegovine. Kao plodan ravničarski grad čini jedan od centara za proizvodnju i trgovinu hranom. Bijeljina je prepoznatljiva po prostranom centralnom trgu, čiju ljepotu uvećava prijatan ambijent Gradskog parka.

Vlada Republike Srpske je u maju 2012. godine donijela odluku o promjeni statusa opštine Bijeljina kojom je Bijeljina dobila status grada.1992.godine.

Na prostoru opštine Bijeljina za sada najstariji potvrđeni tragovi života ljudi potiču iz mlađeg kamenog doba (5000 - 3000 godina p.n.e.). Takođe su zabilježeni ostaci iz perioda neolita, bronzanog i gvozdenog doba i antičkog perioda. Istraživani su lokaliteti Gradac i Poljoprivredno dobro u Batkoviću, Glavičicama, Kućerine u Dvorovima, Selo u Kojčinovcu, Brodić u Triješnici, a iz antičkog perioda istražena je rimska vila na lokalitetu Prekaja u Brodcu, a u Velikoj Obarskoj je pronađena olovna pločica kultne namjene sa predstavom 'Podunavskih konjanika'.

Najpoznatiji starosrpski i staroslovenski lokalitet kod nas je istražen sa obje strane Bistrika između sela Batković i Ostojićevo i sastojao se od 4 lokaliteta u trajanju između VII i XII veka. Posebno je značajno da je na lokalitetu Čelopek istražen veći kompleks radionica metalurškog naselja gdje su naši preci u VIII vijeku topili gvožđe i proizvodili gvozdene alatke, o čemu jasno svjedoči nalaz gusano - grafitnog lonca koji se čuva u bijeljinskom Muzeju. U ovo vrijeme naselje na Bistriku, verovatnog naziva Bistrica, bilo je bez sumnje centar župe koja je obuhvatila cijelu ravnicu prije nego što je nastala Bijeljina.

Prvo spominjanje imena Bijeljina gubi se u dalekoj prošlosti. U “Ljetopisu popa Dukljanina”spominje se jedna pobjeda zahumskog kneza Bele - Pavlimira protiv Mađara “u ravnici Belina”'. Danas se u nauci smatra da je prvi siguran pomen naselja Bijeljine onaj od 3. marta 1446. kada je ovde opljačkan jedan dubrovački trgovac od strane ljudi Iločkog bana.

Bijeljina je kao rijetko koji grad samo u poslednjih 500 godina čak 2 puta mijenjao kompletno stanovništvo. Prvi put je to bilo sa dolaskom Turaka 1520. godine, a drugi put sa dolaskom Austrijanaca 1716. godine. Po popisu Zvorničkog sandžaka 1533. godine u opustelom Bijeljinskom kraju spominju se samo 4 sela: Četvrtkovište, Mirkovci (Dašnica), Grm (Galac) i Čukojevići (Modran) sa ukupno 55 kuća. Na sledećem popisu iz 1548. popisano je 17 sela sa 772 kuće, od kojih 554 pravoslavnih i 218 muslimanskih. Iz ovog vremena je i najstarija građevina u Bijeljinskoj opštini, a to je duhovni centar Srba ovog kraja - Manastir Tavna, nemanjićka zadužbina.