Lucern je šesti po veličini i jedan od najpopularnijih gradova u Švajcarskoj. Nalazi se na obali istomenog jezera sa prelijepim pogledom na Pilatus I Rigi, vrhove švajcarskih Apla. Sa oko 80 000 stanovnika i jako dobrom povezanošću sa ostatkom zemlje, Lucern predstavlja važan kulturni i privredni centar.

Grad je nastao na mjestu na kojem rijeka Rojs ističe iz jezera. Istorija ovog grada je duga ali procvat počinje u XII vijeku. Izgradnjom mosta u klisuri Schöllenen na najužem dijelu rijeke stvorena je sjajna veza između Italije i Lucerna što je imalo ključnu ulogu u razvoju grada kao trgovačkog centra. Sve do 1882. godine i izgradnje željezničkog tunela Gotthard bilo je nemoguće zaobići ovaj grad. Lucern je postao obavezno stajalište za putujuće trgovce, hodočasnike i zanatlije koji su donijeli mnoštvo novih ideja u grad.

Blizina Alpa, organizovane vožnje vozom i žičarom do skijališta na planini Pilatus sa koje se pruža prelijep pogled na grad, bogata istorija i potpuno očuvan Stari grad čine Lucern veoma interesantnom i popularnom turističkom destinacijom.

Simbol grada je Kapela Most izgrađen u prvoj polovini XIV vijeka. Prvobitno je bio izgrađen kao dio gradskog utvrđenja da bi u XVII vijeku dobio inovacije u vidu slika koje pretežno prikazuju scene iz života Sv. Leodegara I Sv. Morisa koji se smatraju zaštitnicima grada. Ovaj most je najduži i najstariji drveni most u Evropi i poslije Materhorn-a najviše puta fotografisana turistička atrakcija u Švajcarskoj. Most povezuje stari, srednjovjekovni, dio grada sa novi. Drugi najposjećeniji spomenik je drvena kula tj. Oktogonalni toranj koja se nalazi sredini mosta. Izgleda kao sastavni dio mosta iako je podignuta nekih 30-tak godina prije mosta. Tokom vjekova ova kula je imala različite namjene – od arhiva, riznice do zatvora i soba za mučenje. Danas je kula zatvorena iako se u njoj nalazi prodavnica suvenira.

Grad je poznat po i skulpturi “Umirući lav iz Lucerna” koja nije ostavila ravnodušnim ni pisca Marka Tvena koji je opisao ka najtužnije i najdirljivije djelo u kamenu. Spomenik je posvećen stradalim vojnicima tokom Franuske revolucije 1792.godine.

Sa mnoštvom kulturno – istorijskih spomenika Lucern svakako predstavlja sjajnu destinaciju za putovnje. Osim navedenih svjetski poznatih spomenika tu su još I Musegg – dio nekadašnjeg utvrđenja, netaknut još od 1386. godine, Jezitska crkva, Franjevačka crkva, crkva Hof reprezentativni primjerci različitih stilova arhitekture, Vodeni tornjevi, Gradska kuća kao i veliki broj prelijepih trgova.

Milano je glavni grad italijanske regije Lombardije i milanske Provincije. Drugi po veličini grad u Italiji naseljava oko 1,3 miliona stanovnika, dok je gradsko područje peto najveće u Evropskoj uniji sa procjenjenim stanovništvom od 4,3 miliona.

Grad je pod nazivom Mediolanum osnovao keltski narod Insubri. 222 p.n.e. osvajaju ga Rimljani, te je grad postao vrlo uspješan pod Rimskim Imperijem. Kasnije su Milanom vladale porodice Viskonti i Sforca, Španci u 16. vijeku i Austrijanci u 18. Godine 1796. Milano je osvojio Napoleon Bonaparta i ustanovio ga 1805. glavnim gradom Kraljevstva Italije. U doba Romantizma, Milano je bio važno kulturno središte Evrope u kojem je djelovao niz umjetnika, kompozitora i značajnih književnih ličnosti.

Milano je cijenjen kao svjetsko središte mode i dizajna, sa velikim globalnim uticajem u trgovini, industriji, muzici, sportu, književnosti, umjetnosti i masovnim medijima, što gradu donosi status "Alfa globalnog grada". Lombardijski metropolis posebno je poznat po modnim kućama i trgovinama, kao u čuvenoj ulici Montenapoleone, i Galeriji Viktora Emanuela, koja se smatra najstarijim trgovačkim centrom u svijetu.

Takođe, Milano je veoma poznat po muzičkoj, posebno opernoj tradiciji, kao dom više značajnih kompozitora, (Đuzepe Verdi) i teatara (Teatro alla Scala). Milano je poznat i po nekoliko značajnih muzeja, akademija, palata, crkava i biblioteka (Akademija Brera i Castello Sforzesco), i po dva slavna fudbalska tima: Milan i Inter. Sve navedeno Milano čini jednom od najpopularnijih turističkih destinacija u Evropi, sa više od dva miliona posjeta godišnje.

ŠTA POSJETITI U MILANU

Milano je godinama jedan od najposjećenijih gradova Italije. Spoj modernog i rustičnog pružaju mogućnost ojećaja čari urbanog grada, dok u nekom od kafića uživate u italijanskom espresu.

1) Milanska katedrala (Duomo di Milano) sjedište je milanske arhiepiskopije. Građena od kraja 14. do sredine 19. vijeka katedrala u Milanu je druga po veličini u Italiji (od nje je veća samo Bazilika svetog Petra u Rimu) i druga po veličini gotička katedrala na svijetu, poslije katedrale u Sevilji.

2) Tajna večera (Leonarda da Vinčija) jedno je od najvećih svjetskih umjetničkih remek-djela. Slikana tehnikom freske, nastala je u periodu renesanse, vjerovatno između 1494. do 1498. godine. Tajna večera se nalazi u dominikanskoj crkvi Santa Marija de la Gracije. Slika je preživela bombaški napad saveznika 1943; međutim vlažni zidovi unutar crkve, ubrzo su uzrokovali konstantno pogoršavanje stanja freske. Kompleksni i radikalni postupak restauracije je dovršen u drugoj polovini 1990ih, tako da je djelo od tada opet dostupno javnosti.

3) Milanska skala (Teatro alla Scala) je čuvena operska kuća u Milanu i nalazi se na istoimenom trgdu, Piazza della Scala. Neoklasična zgrada pozorišta izgrađena je u periodu 1776-1778. na mjestu nekadašnje crkve Santa Marija dela Skala. Teatar je svečano otvoren trećeg avgusta 1778. godine, a prva izvedena opera bila je " Europa riconosciuta " Antonija Salijerija. Operska sezona u Milanskoj skali tradicionalno počinje na dan zaštitnika grada Svetog Ambrozija, sedmog decembra.

4) Galerija Brera jedna je od najvećih galerija u Milanu i u svojoj kolekciji sadrži nekoliko remek-djela italijanske umjetnosti od 14. do 20. vijeka. U kolekciji galerije nalaze se neka od najznačajnijih djela Rafaela, Tintoreta, Andree Mantenja, Kanaleta, Žak-Luj Davida, Antonija Kanova i mnogih drugih.

5) Stadion Đuzepe Meaca, poznatiji kao San Siro, fudbalski je stadion dva poznata evropska kluba, i velika rivala: Milana i Intera. Stadion Đuzepe Meaca je drugi najveći stadion u Evropi, poslije stadiona Kamp Nou u Barseloni. Ime je dobio po proslavljenom italijanskom napadaču Đuzepeu Meaci koji je u svojoj karijeri nastupao za tri najveća i najpopularnija italijanska kluba: Inter, Milan i Juventus. Napravljen za SP u fudbalu 1934, na kome je održano finale turnira, renoviran je takođe zbog SP 1990. godime, ali je finale tada igrano u Rimu. Stadion Đuzepe Meaca je jedan od 29 stadiona u Evropi sa dozvolom od 5 zvjezdica UEFA, što znači da na njemu mogu da se održavaju finala Lige šampiona.