Mostar predstavlja upravno sedište Hercegovačko – Neretvanskog kantona, ujedno i ekonomsko, kulturno, univerzitetsko i privredno sedište Hercegovine. Nastao je u cvetnoj dolini reke Neretve čiji su mostovi od davnina imali svoje čuvare – mostare, po kojim je ovaj grad i dobio ime.

Oduvek je bio raskrsnica mnogih civilizacija čiji se duh u ovom gradu zadržao do današnjih dana, i to je ono što ga čini jedinstvenim u odnosu na druge gradove BiH. Njegovo stanovništvo uglavnom sačinjava mlada populacija, a s obzirom na činjenicu da predstavlja i univerzitetski centar regije. Može se slobodno kazati da je Mostar grad mladosti. Naseljava ga približno 126 000 stanovnika.

Tokom devedesetih godina, bio je jedan od najrazorenijih gradova čije je kulturno – istorijsko nasleđe pretrpelo velike posledice, međutim nakon rata intenzivno je rađeno na njegovoj obnovi i rekonstrukciji.

Među građevinama koje su pretrpele najveću štetu je njegovo glavno obeležje - jedinstveni Stari most. Stari most podignut je u XVI veku i predstavlja prvi spomenik kulture u BiH koji je stavljen pod zaštitu UNESCO-a. Njegova posleratna rekonstrukcija završena je 2004. godine.

Ponovo je izgrađena Crkva sv. Petra i Pavla, franjevačka crkva i njen zvonik, Stara mostarska gimnazija kao i najviša zgrada u Mostaru podignuta u vreme bivše Jugoslavije – „Mostarka“. Takođe, obnavljaju se ulice koje su bile najoštećenije u gradu - Bulevar Narodne Revolucije/Ulica hrvatskih branitelja i Ulica Alekse Šantića/Tvrtka Miloša. Dovršen je i glavni obekat Sveučilišne kliničke bolnice koji predstavlja jednu od najbolje opremljenih i najsavremenijih bolnica na prostoru jugoistočne Evrope.

Otvoreni su i Španski trg  kao i šetalište Nikole Šubića Zrinjskog koje spaja pomenuti trg sa Trgom hrvatskih velikana,  i revitalizovani parkovi Zrinjevac i Park nobelovaca na čijoj se suprotnoj strani nalazi park Antuna Branka Šimića.  

Hercegovačko-neretvanski kanton čuven je i po jednoj od najboljih gastro ponuda Balkana. Ovo područje poznato je po tradicionalnim jelima organskog porekla među kojima su najpoznatija: meso ispod sača, domaći hleb, razne vrste sireva, svinjski ili goveđi pršut, morska i rečna riba, domaća vina i sokovi, kao i med od lekovitih trava.

Osim po izuzetnoj gastro ponudi, turistička ponuda Mostara poznata je po zanatskim radnjama i tržnim centrima sa raznovrsnom ponudom. Takođe, posebno zadovoljstvo predstavlja poseta ovom gradu tokom februara meseca, kada se njegovim ulicama i krajolicima prostire miris čuvenog behara.

Autobuske karte se mogu kupiti na stanici ili direktno od vozača autobusa. Budući da je Istok Autobuska stanica  u potpunosti obnovljena i obzirom na to da se nalazi u neposrednoj blizini glavne železničke stanice, obekti, kao što su barovi i prodavnice su na raspolaganju putnicima. Stanica je takođe opremljen sa garderobom, gde možete ostaviti svoj prtljag uz naknadu (oko 2 KM po komadu prtljaga).

Autobuska stanica Istok:

Adresa: Trg Ivana Krndelja bb, Mostar

Tel: +387 36552025

Autobuska stanica Zapad:

Adresa: Vukovarska bb, Mostar

Tel: +387 36348-680

Grad Tuzla administrativni je centar te privredni, kulturni i obrazovni centar Tuzlanskog kantona i ekonomsko-geografske regije sjeveroistočne Bosne. Tuzla je pretežno industrijski grad, centar istoimene opštine i Tuzlanskog kantona.Takođe je i privredni, kulturni, sportski, obrazovni centar sjeveroistočne Bosne i Hercegovine, u dolini planine Majevice.

Grad je poznat po hemijskoj i motornoj industriji. Naročito je poznat po velikom bogatstvu solju, po kojoj je i dobio ime (iz turskog jezika: „tuzi“ znači „so"), te ovaj grad leži na velikom broju rudnika soli.

Prirodni resursi i bogata nalazišta energetskih i mineralnih sirovina bili su opredjeljujući  faktor za usmjeravanje dosadašnjeg privrednog  razvoja ovog područja, a ujedno su i važan oslonac budućeg razvoja.

Tuzlu je najstarijim ili jednim od najstarijih naselja u Evropi učinila njena posebna geološka prošlost. Naime, veliki dio Evrope, u davnoj geološkoj prošlosti, predstavljao je dno Panonskog mora. I posljednji ostaci ovoga mora povukli su se sa sadašnje površine prije 10 miliona godina. Samo ispod Tuzle ovo more ostavilo je trag u vidu 350 miliona tona slanih stijena i slane vode. Slana voda izbijala je na površinu, ljudi su je prerađivali u so još u neolitu. Poslije su oformili bunare, koji su postajali sve savremeniji, a slana voda je vremenom postala osnovom hemijske industrije u savremenoj Tuzli.

18. jula 2003. godine, lokalne vlasti su odlučili da veliku količinu slane vode izvuku na površinu, u prethodno pripremljeno dno, tako je Tuzla danas jedini grad u Evropi koji ima slano jezero i jedini grad na svijetu čije je slano jezero istovremeno i kupalište i plaža u najužem istorijskom centru grada. Voda slanog Panonskog jezera je navodno i ljekovita.

Tuzla ima veliku industrijsku tradiciju, zasnovanu na bogatim nalazištima soli i uglja.

Danas je Tuzla grad nove energije, posljednjih godina doživljava veliku ekspanziju gradnje, naglog i brzog razvoja.